البارت 9
آدم بغضب سابهم ودخل أوضته وهو بكامل غضبه
اكرم: ماله آدم
آدم غير لبسه ولبس تيشرت وبنطلون اسود قماش وركض على السرير
آدم طول اليل فضل يفكر فى رودينا
آدم ظل يتذكر ما حدث بينه وبين رودينا
آدم بغضب فى نفسه وحياة امك لاوريكى ايام سودة
عند رودينا الساعه 3
رودينا شعر بشخص بيبعد الغطاء من عليها
رودينا بسرعه قامت مفزوعه فتحت عيونها لقت شخص مصوبه عليها مسدس
وأهلها كلهم مربوطين وريهام وامها بيعيطوا
رودينا بقلق:هو فى ايه
شاكر ابن عمى رودينا يفعل كل المحرمات من وسكى وخمر و مجرم يقتل الناس وبيحب رودينا من وهم أطفال بس رودينا بتكره وبتكره أفعاله وأعماله
شاكر: اهلا يا حبيبه قلبى انا جيت اباركلك على جوازك
رودينا بدموع ممزدوجه بالخوف والقلق :عاوز ايه يا شاكر
شاكر قعد على كرسي وهو يصوب المسدس على رودينا : يا روحى انتى عارفه انا عاوز ايه
رودينا بدموع: انت مجنون انا دلوقتى متجوزة
شاكر بتريقه: قصدك استاذ آدم
آدم ده ادمره فى ثانيه واكمل شاكر بضحكه صفرة:ولا هيقدر يعمل حاجه
رودينا وضعت يديها على شعرها وافتكرت انها من غير الطرحه ولا النقاب
رودينا بسرعه قامت وكانت هتلبس الطرحه والنقاب شاكر مسك ايدها ومسكها من خصرها: توتو خليكى كدا انتى كدا احسن
رودينا كانت مقروفه من تصرفه
اكملت رودينا بغضب : ابعد عنى يا حيوان
رودينا ضربت برجليها شاكر وجرت على اوضه امها وأبوها وقفلت الباب بالمفتاح لأنها الاوصه الوحيدة الى فيها تلفون ارضي
شاكر جرى وراها شاكر فضل يحاول يفتح الباب بس معرفش
رودينا بسرعه جرت على التليفون لقت جمبه ورقها فيها رقم ارضى اتصلت بيه فضلت رودينا ترنى فترة طويله لحد ما فى ما شخص ردى عليها
رودينا بدموع : ارجوك تعال ساعدنى
آدم بخده: الو الو الو
الخط اتقطع
شاكر دخل الاوضه وقفل السكه وشال رودينا ودخلها اوضتها رودينا فضلت تضرب فيه بس هو كان حيوان لا يهمه سوى شئ واحد
شاكر رمى رودينا على السرير: انا كنت عاوزك فى الحلال بس انا دلوقتى هاخد الى عاوزه فى الحلال والحرام
رودينا بغضب : ابعد عنى يا حيوان
فى بيت آدم بسرعه لبس قميصه وساق العربيه بسرعه جنونيه وخلال 10دقايق كان قدام بيت رودينا
آدم بهدوء فتح الباب ودخل البيت بهدوء من غير ما حد يحس بيه
سمع صوت رودينا وهى بتقول اذاكر ابعد عنى آدم بسرعه دخل اوضه رودينا وشاف شاكر وهو بيهجم على رودينا بسرعه ضرب شاكر
رودينا اول ما شافته جرت فى حضنه ومسكت فيه بالجامد
رودينا بانهيار: الحقن٠٠٠٠ى ٠٠٠٠هو٠٠٠
آدم بحنيه : اهدى اهدى روحى فكى اهلك الاول
رودينا أشارت بمعنى نعم
شاكر اول ما شاف آدم شاكر ارتجف
شاكر بخوف :آ٠٠٠د٠٠٠م
آدم جاب كرسي وقعد عليه بكل ثقه
آدم بكل ثقه: ايوا المقدم آدم
شاكر لرودينا بخوف : معلش يا رودينا
وشاكر كان بيحاول يهرب بس آدم مسكه من يديه الاتنين التحكم فى كل تحركاته
آدم وضع المسدس فى ايدى شاكر وخليه يصوبه على رأسه
شاكر بخوف:انا اسف يا آدم بيه والله معرفش انك ٠٠٠٠
آدم بصوت واطى لايسمعه سوى شاكر: هو انت نسيت الكسور الى كانت فى جسمك ولا ايه
شاكر بتذكر ان هو مرة فضل يضايق بنت آدم شافه آدم فضل يضرب فيه لحد ما حصل كسور فى كل أعضاء جسمه وبعدها قعد شهرين فى المستشفى وفضل بفترة بيمشي بعكاز
شاكر بخوف : والله يا آدم بيه معرفش ان هى زوجه حضرتك
آدم بصوت واطى لا يسمعه سوى شاكر : متخفش ابوك هيلحق
آدم ضغط على الزناد ومات شاكر
الكل اتصدم من الى شافه
آدم لعصام: يلا يا عمى بسرعه
آدم شدى رودينا الى كانت مصدومه وغير مصدقه ان آدم قتل شخص قدامها
الكل نزل وركبوا عربيه آدم رودينا وريهام وهيام ركبوا فى الخلف وعصام ركب جمب آدم
آدم ساق العربيه بسرعة
آدم فضل يرن على أكرم
أكرم بنعاس: الو مين
آدم بعصبيه : ايوا يا زفت
أكرم بصدمه: آدم
آدم بعصبيه: بسرعه تيجى انت وماما وبابا واختك على بيت المزرعه الى عند جدو فاهم يا أكرم بسرعه
أكرم : حاضر يا آدم فهمت
انت رجعت يا آدم الجيش صح؟
آدم بعصبيه : مش وقته يا متخلف اعمل الى قولتلك عليه وبسرعه
أكرم: حاضر
وفعلا أكرم صحى امه وابوه الى استغربوا وأخته واحده وركبوا العربيه وذهبوا لبيت المزرعه
فى عربيه آدم
آدم اول ما بعد عن البيت بدأ يهدأ السرعه شويه وهو يهدئ وبعد ساعتين الكل وصل بيت المزرعه
الجد اسمه محمد عايش فى بيت المزرعه لوحده زوجته متوفيه من فترة
محمد اول ما شاف عصام : اهلا وسهلا يا ابنى عامل ايه
عصام بفرحه: عمى محمد
وبسرعه عصام جرى على محمد وقبل ايده وحضنه بقوة
عصام بعد عن محمد
محمد بفرحه: نورت يا ابو العروسه
عصام: ربنا يخليك
محمد بفرحه: فين العروسه
آدم : طيب يا جدو دخلنا الاول
محمد بإصرار : مفيش دخول لحد الا لم اشوف عروسه حفيدة الغراب ومين الى واقفت عليه
هيام شدت رودينا ووفقتها قدام محمد
رودينا كانت بتعيط اوى من كتر العياط النقاب كان مليان ميه
محمد رفع رأس رودينا
محمد بحزن : ياااااه انتى فيكى حزن كبير اوى
رودينا نزلت لمحمد شعرت انه اكتر شخص عارفها
محمد : يا بنتى متزعليش كدا الدنيا مش مستاهلها كل ده على العموم ادخلى نامى وهنتكلم الصبح وان شاء الله هريحك تعرفى ليه؟
رودينا مسحت دموعها من تحت النقاب الى آدم شده والطرحه وهو بيشد رودينا أكملت رودينا باستغراب: لانى هحكيلك قصه آدم
بس مش آدم جوزك لاء هحكيلك عن ابونا سيدنا آدم
رودينا استغربت جداا: بس انا عارفه القصه
محمد وهو يغمز لرودينا: بكرة هنشوف
ومحمد للكل: كدا انتوا بريئين اتفضلوا ادخلوا
والكل دخل البيت ريهام ورودينا ونهله طلعوا فوق وناموا فى اوضه
بس رودينا معرفتش تنام فضلت تفكر فى الى حصل وفى آدم وكلام جد محمد
