14 Days With You

           Since I was 18, I already worked in a cafe near in our school to sustain my needs lalo na sa mga panggastos ko sa aking pag-aaral. I don't have my parents because they are already dead. My siblings? Wag niyo ng tanungin. Everything is fine. Sa 2 yrs ko ng pagtatrabaho ko dito, contento nako. My boss is kind di tulad ng iba na nagtatake advantage. Tama lang sweldo. Pagod pero masaya. I am enjoying smilling to different people I met everyday. Serving them, and befriend with them. Di maiiwasan ang mga gate crusher pero sanay nako. I can handle my self. But my 14 days was different. Nakilala ko ang isang tao na opposite sa lahat ng taong nakasalamuha ko na dati. Want to know why?

Day 1

"Here's your order sir"

Nakangiti kong sinerve ang isang mocha frap sa isang business man na abala sa pagtatype sa kaniyang laptop. Ano ang maganda sa mga cafe? Free wifi.

Ngumiti lamang siya ngunit nasa laptop padin ang tingin. Naisipan kong kunin ang sticky note ko sa aking bulsa at saglit na nagsulat, tray ang alalay ko. Saka ko ito idinikit sa likuran ng kaniyang laptop saka ako bumalik sa bar.

Saglit kong nilista ang inorder ng business man. Napaangat ang aking tingin ng may biglang tumawag sa akin. A guy was raising his hand.

"Miss beautiful. Mind to know your name?" sigaw nito habang nakangiti ng malapad

Saglit akong napangiti. Ang lakas ng loob ah. Di niya alam na nakatingin na sa kaniya ang lahat ng costumer dito.

"Try to look at my nameplate sir" I reply while smiling

Inasar siya ng mga kasama nito dahil sa katangahan nito. Haha. Wala siyang nagawa kundi mapakamot na lang sa kaniyang batok. Kids.

Pansin ko ang paglingon sa akin ng lalaking kanina ko lang sinerve. Ngumiti sa akin ang business man. Mukhang nakita na niya.

Ilang minuto ang lumipas, tama lang ang pagdating ng mga tao. Hindi marami at hindi din kokonti. Mukhang hindi ako mapapagod, may aasikasuhin pa kasi ako para sa thesis namin. Natigilan ako ng makarinig ng isang malakas na kalabog. Lahat kami natigilan at napatingin sa isang lalakeng nakasandal sa glass door ng aming cafe. Agad akong naalerto ng mapansin na nanghihina ang lalake. Napalingon ako sa natitira kong costumers. Saglit akong humingi ng paumanhin at sinabi kong ako na ang bahala. Bumalik naman sila sa kanilang ginagawa. Another gate crasher. Kumuha ako ng isang malamig na mineral water saka ako dumiretso sa lalake.

Lumabas ako sa cafe at naabutan ang natutumbang binata. Ano na naman pakana nito? Modus na naman? Umupo ako at pumantay sa kaniya. Nakaupo na siya sa sahig habang nakasandal sa aming glass door. Saglit akong natigilan ng makita siya. He's pale. But it didin't hide his manly appearance.

"Sir, are you okay?" tanong ko

Saglit niyang inangat ang kaniyang tingin sa akin. Lumiit ang mata nito at napakunot ang noo.

"Namumutla ka, kailangan mo ng tubig"

Nakatitig lang siya sa akin habang nakakunot ang noo. I tried to give the water bottle pero sobrang nanghihina siya na hindi niya maangat ang kaniyang kamay. He is not even speaking. No choice ako kundi ako na mismo ang nagpainom sa kaniya. I open the water bottle at tinapat sa labi niya. I can't just let him die lalo na at nandito siya sa tapat ng cafe namin. Malaking gulo ito. Konti pa lamang ang kaniyang naiinom ng makarinig ako ng tawag sa loob. Nagpabalik balik ang aking tingin sa kaniya at sa costumer na naghihintay sa akin.

"Wait for me"

Napatayo ako at bumalik sa loob ngunit hindi ko na siya nakita muli.

Day 2