My Forever Superman(Short Story)

MFS

"Lindsay!!" halos mabasag na yung eardrums ko sa sigaw na iyon. Teka. Sino ba yon?

<_<

>_>

0_0

"Lindsay! Bestie, I'm back!! Super miss na miss kita! " sabay yakap sa akin ng sobrang higpit.

"eekk.. urk.. T-teka.. H-hindi na ko maka... Hindi na ko ma-ma-kahinga.." pagpupumilit kong kumawala sa yakap niya.

"Ay sorry bestie. hihi. namiss kasi talaga kita ihh. " namiss niya daw ako eh halos patayin na niya ko sa yakap niya. Yung tataa?? -_-"

"Wag kang mag-alala, miss ko rin sarili ko.. Haha. Just Kidding! Miss na miss na rin kita. Asan pasalubong ko??" sabay lahad ng kamay ko.

"Syempre, hindi ko makakalimutan ang favorite mong... tantararan.. Chocolates!!"

"Yiiieee! Thanks Bestie!"

Ako nga pala si Lindsay Fontanilla and that girl I'm calling Bestie is Yannie Buenavista. Siya ang bestfriend-in-crime ko. MBSB. My Bestie Since Birth. Lahat na yata ng kabaliwan ko eh nakita na niya at ganun din sa kanya. Kaya alam na alam niya ang favorites ko. Parehas kaming *ehe ehem* maganda at matalino. Parang kambal nga daw kami eh. Pero isa lang ang difference ko sa kaniya. I'm not interested in love thingy. Maraming nanliligaw sa'kin pero ni isa wala akong natype-an. I don't know why. Maybe because I never felt how to be loved by my family. Why? They're always busy. But let's not talk about that.

Nanggaling si Yannie sa Paris dahil kinuha siya ng mama niya. 2 years na kaming hindi nagkita kaya ganun na lang siya kung makayakap.

"Bestie, may sasabihin nga pala ako sayo."  nakaka-tense naman pag ganyan ang linya nya..

"A-ano yon?"

"Nakita ko na si MOMD!"

"Ha? MOMD? Sino yun?"

"Ang Man Of My Dreams. At naniniwala talaga akong siya na ang destiny ko."

"Haaaay. Destiny na naman. Pang-ilang Destiny na yan?"

Lagi kasi siyang ganyan. Naniniwala sa detiny, tapos ang ending eh iiyak rin naman. At alam niyo kung anong nagagawa niya pag nahaheartbroken siya? Tinatangka LANG NAMAN niyang magpakamatay. Ganun siya kagrabe kaya nga hindi ko sinusuportahan yang Destiny Thingy niya. =_=

"Bestie.. Magtiwala ka sakin. Gagawin ko ang lahat para makuha ko siya.." *with evil smile pa*

Haaay. Tsk. Tsk. Iba ang kutob ko pag ganito ang smile niya.

*Ring ring*

"Hello? Sige, Uuwi na po ako.

Bestie, tumawag si Dad. I need to go home na."

"Ah okay Bestie. Bye bye! ^_^"

Ayun.. Mag-isa na lang ako ngayon. Pano kaya kung pumunta na lang ako sa Park? Tama! *tango tango*

Lakad...

Lakad...

Lakad...

*Boogsh*

Ouch! Lesheng heels naman kasi to eh! Ngayon pa ko natapilok! Ang sakit na ng paa ko..  Waaaaaaah! Pano na yan.. Superman! I need help! T_T

"Need help?"

0_0 "S-superman?"

"Haha. Pwede rin. Baka gusto mong tulungan kitang tumayo?"

"Ah. Thanks!" Naku! Nakakahiya. Tinawag ko siyang Superman. Pero infairness, my pagka-Superman naman ang dating niya.