Panira ng Forever

1

Tinignan niya ang babaeng mababang umiiyak sa harapan niya.

"Bwisit kang babae ka!"

Napangisi siya sa sinabi nito. Nagmukha tuloy siyang manyak. (Though mukha na talaga. Nagmukha lalo.)

"Ibalik mo ang Gabe ko! Parang awa mo na." Sabi nito't napaluhod sa harap niya.

Ngumisi pa siya lalo. "At bakit ko naman gagawin yun?"

"I want to live my forever with him! Karen, di mo ba naiintindihan yun?" Tumayo na ang babae. "Palibhasa, wala kang love life."

Tinalikuran niya ito at lumakad siya palayo.

Pero nang makailang hakbang na siya, lumingon ulit siya.

"Walang forever."

At ngumiti ulit siya ng pangmanyak.

-*-

Nagtipon-tipon ang mga babae.

"Kailangan masira din siya!" Sabi ni Danabelle, ang babae kaninang mababa. Mahahalatang puyat na puyat siya at nabawasan rin ng haba ang kanyang baba.

"Oo nga!" Sumang-ayon sila dito.

"Pero, kailangan muna natin maghanap ng sisira sa kanya." Suhestiyon ng isa.

Nagulat sila nang may kumatok sa sikreto nilang pagpupulong.

"Miss, alam niyo po ba ang daan papunta dito." Sabi ng lalaking kumatok at may pinakita sa mga itong papel.

Nagkatinginan ang mga babae ng ilang segundo. Pagkatapos, ngumisi sila ng kagaya ng kay Karen, pangmanyak.

May naisip silang ideya.

--

A/N: DI AKO SANAY MAGTYPE NG SOBRANG HABANG CHAPTER. HAHAHA Kaya sobrang ikli na lang. ♥

Paano magdedicate pag mobile gamit? :'(

Labyu, ate Karen ganda.