BILLIONAIRE! Can you trust me?

7. Στα χέρια σου ξανά!

Δανάη!

"Δανάη ! "Φώναξε το όνομά μου εκείνος και εγώ μόλις άκουσα τη φωνή του ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου. Ήταν ο μόνος που θα με βοηθούσε εκείνη την στιγμή και ο μόνος δρόμος που μου φαινόταν σωστός, και μπορούσα να βασιστώ.

"Διονύση βοήθεια. " Άρχιζα να του φωνάζω και εκείνος πιάστηκε στα χέρια με τον τύπο στην είσοδο. Προσπαθούσε να τον περάσει για να φτάσει σε εμένα.

Με κοιτούσε καθώς με είχε στον νου του. Πρώτη φορά τον έβλεπα τόσο αγριεμένο και θυμωμένο. Ήταν αναστατωμένος κάθε φορά που με κοιτούσε και δεν μπορούσε να με φτάσει. Και για μένα ήταν η πρώτη φορά που χρειαζόμουν κάποιον τόσο πολύ. Και εδικά εκείνον.

Όταν όμως εκείνος έφαγε μία μπουνιά στο πρόσωπό του, ανησύχησα περισσότερο για αυτόν παρά για εμένα που βρισκόμουν υπό την απειλή ενός όπλου. "Διονύση! "Είπα δυνατά το όνομά του. "Σε χρειάζομαι." Είπα εγώ συνειδητοποιώντας πως έβγαινε οικιοθελώς από μέσα μου. Για εκείνον ήταν όμως ένα μικρό πείσμα και μία μικρή δύναμη.

"Τόλμα να κάνεις πως μας ενοχλείς ξανά και το όνομά μου θα γίνει ο εφιάλτης σου. "Του φώναξε μετά, αφού δεν μπορούσε να του κάνει τίποτα εκείνος ο τύπος. Άρχισε να τρέχει. Ο Διονύσης σκούπισε τα λίγα αίματα που είχε στα χείλη του και μπήκε στον μαγαζί. "Ας την ήσυχη . "Φώναξε ο Διονύσης , ο οποίος κρατούσε και αυτός ένα όπλο για να με υπερασπιστεί.

Έκανε μερικά βήματα για να έρθει κοντά μου. Το ίδιο και εγώ για να πάω κοντά του. "Άλλο ένα βήμα και την σκότωσα. "Είπε εκείνη η γυναίκα και με κράτησε όμηρό της. Έβαλε το όπλο στο κεφάλι μου και με κρατούσε για να μην φύγω. "Πέτα το όπλο Ρούσο. "Του είπε εκείνη πιέζοντας το δικό της επάνω μου.

"Δεν πρόκειται να το ξανά πω. Άσε την Δανάη. Εκείνη δεν έχει αυτό που θέλετε. "Της είπε ο Διονύσης με ένα σταθερό βλέμμα.

"Ναι αλλά μπορεί να το φέρει. Τώρα πέτα το όπλο , αλλιώς θα τα βρούμε όλα με αυτήν νεκρή. "Του ξεκαθάρισε με απειλές. Ο Διονύσης έκανε να αφήσει το όπλο του μόνο και μόνο για να με αφήσει ελεύθερη. "Αργά! "Του είπε η μπάρμαν για να μην κάνει καμιά απότομη κίνηση.

Εγώ τον έβλεπα να το αφήνει πολύ αργά πάνω στο χαμηλό τραπέζι και ταυτόχρονα σκεφτόμουν πως δεν θα ξεφύγω. Και να θέλω τόσο πολύ να τρέξω για πρώτη φορά κοντά του. Έπρεπε όμως και εγώ να κάνω κάτι. Παρέα με τα δάκρυά μου και τον φόβο μου , την χτύπησα στην κοιλιά και έτσι της ξέφυγα. Έτρεξα στην αγκαλιά του Διονύση για να νιώσω ασφάλεια. Οι σειρήνες από τα περιπολικά ακούστηκαν και εκείνη η γυναίκα έτρεξε να ξεφύγει.