Evet bugün çok daha iyiyim. Gece olabildiğince geç uyumuşum annemle biraz tartıştık,onunla oyun falan oynadık. Bu sefer ben anon oldum dertli birisini görünce dayanamadım.
Onun adı:KİMSE
Ben kendi dertlerimi dert bilirdim meğer ne dertler varmış farklı bedenlerde.
Hakkım olmasa da anlatıcam…
Anne ve babası ayrılmış onun üstelik tek de değil kendisi kardeşleri ve abisi var.
Herşey iyi güzel ama sorun şurada anne ve babası ayrıldıktan sonra ikiside çocuklarını istememiş KİMSE ve kardeşleri çocuk evlerine yerleştirilmek zorunda kalmışlar. Onun hakkında anlatabileceklerim bu kadar ama kendi düşüncemi paylaşmak istiyorum.
Benimde annem babam ayrı nasıl olurda bir anne bir baba evladını istemez anlamıyorum.
Bizimkilerin elinden gelse birbirlerini yiyecekler bende kalsın bende kalsın diye yani çokta uzatmamak gerektiğini düşünüyorum ama helal olsun KİMSE bizden benden çoğunuzdan çok daha güçlü…
Derdi derdim oldu içimde kaldı…
Sabah normal bı vakitte uyandım ne acele etmeliyim ne de ağırdan almaliydim sakin bir şekilde evden ciktim.
Her günkü gibi işe gidene kadar her şey aynı şekilde ilerledi.
İş yerinde güzel haber…
Sürgün yediğimiz bölge den en kısa sürede kendi bölgemize verilecektik hatta bir kişi kendi bölgesine geçti bugün ayrıca bir haber daha 30 Ağustos Zafer Bayramı geliyor ve tatiliz ve bu cuma gününe denk geliyor canım canımdan öte dayım ın görüş gününe denk geliyor dayım ı görecektim. Yani bugünün iyi olmaması için hiçbir neden yoktu. Biraz onunla konuştuk doktor ameliyat randevusu verecekti sordum ama sadece 2 ay içerisinde demiş öyle böyle kapandi. Bir an önce ameliyat olsada rahatlasak keşke ikimizde korku içinde bekliyoruz.
Ve nihayet iş bitti saat 16.14 herşey tekrar rutin e döndü eve gidiyorum…
Eve gitmek için bindiğim son otobüste annemi aradım geçen gün dondurma istemişti çarşıya gelmesini dondurma ismarlayacagimi soyledim.
Çarşıda buluşup dondurma yedik sonra eve geçtik çok yorgun hissediyor dum kendimi.
Yemek falan yedim daha sonra canım sıkkın olduğu için odama geçtim biraz kitap okuduktan sonra uyudum.
Annem tepemde dikilmiş o annem e mesaj atmış pubg oynayalım uyansın da demis.
Konuşmuyoruz ya egosu gururu izin vermiyor ya bana yazmaya…
Annem uyandırdı sazan olan ben hemen uyandım oyuna girdim sadece 1 el oynadık sonra da çıktı canım istemiyor dedi.
Sinirden catlatti yine beni bende oynama ben oynayacağım dedim. Az önce denk geldim annemle konuşuyorlar bazen deli ediyormusum onu sinirden üstüme geldiklerinden patladım küfür ede ede bağıra çağıra yanımda olmak isteyen olur olmak istemeyen …… gider dedim şimdi için için canım yansa da kararlıyım yanımda olmak isteyen olur olmayan gider artık savaşamam kimse için bu beden ancak bu kadar ına katlanabiliyor yapabileceğim hiçbirşey yok artık içim rahat çünkü ben hepsi için elimden geleni sonuna kadar yapıyorum yine yaparım ama daha fazlasını istedikleri sürece daha da azalacak.
Annem bilmiyor tabi sevdiğimin sevdiği olduğunu…:(:(:(
Başlarda katlanirim o mutlu olsun demiştim ama katlanmak çok zor ben uzaklaştıkça o içime kadar giriyor bütün aile mi feth etmiş herkes onu savunuyor bana benim içimde kopan fırtınalardan habersiz onlarda eşlik ediyorlar canımı yakmaya…
Daha ne kadar devam edecek böyle bilmiyorum.
Korkuyorum kaybetmekten o kadar çok korkuyorum ki, Korktuğum bir şey daha var
Ya dayanamaz da patlarsam bi anlık sinirle her şeyi ulu orta bağıra çağıra anlatsam annem e o zaman kesin biterim ben biterim çünkü annem de çok üzülür belki ben kadar belki de çaresizliğim kadar...
En iyisi kitap ların sayfasında kaybolmak hem kitap okurken daha kolay uykum geliyor...
