chapter 1

219 6 1
                                    

May pov.

Nag daan na naman ang isang araw,buwan,at taon pero ito parin ako umaasa na balang araw mag kikita tayong muli naaalala mu pakaya ako iniisip mu din kaya ako kasi ako araw araw padin kitang iniisip kahit na ba sabihin pa na mga bata palang tayo nong makilala kita pero hangang ngayon hindi parin kita nakalimutan kahit iniwan mu akong hindi ka nag paalam at hindi na bumalik nag hihintay parin ako dito kong saan tayo unang  nag kita saan una mo akong nginitian at dito mu rin ako iniwan.Bakit ka umalis nang walang paalam,inisip mu kaya ako,magkikita pa ba tayo mga katanungan sa isip ko na siya lang ang makakasagot ang tanong kong masasagot pa ba lahat ng mga tanong ko.kasi its almost 15 years na hindi kna nag pakita o nag paramdam manlang di ko nga alam kong buhay kapaba huli kitang nakita at nakausap noong 9years old palang tayo kaya di ko alam kong makikita pa ba kita.all i have is this faith in my heart na nagsasabing mag kikita pa tayo.

Hindi ko namalayan na hilam na naman ng luha ang mga mata ko tuwing maaalala ko kasi siya hindi ko talaga mapigilang mapa luha.

Anak umiiyak ka na naman  iniisip mu nanaman ba si Dodong mu?may biglang nag salita sa likod ko si mama pala sinundan niya ata ako nandito kasi ako kong saan una kaming nagkita ni Dodong.

Ok lang ako ma alam niyo naman ang anak niyo emotera!
Sabay ngiti ko kay mama

Halikana nak kain na tayo nag luto ako nang favorite mu.inalalayan nman ako ng aking butihing mama tumayo

Alam mu ma hangang ngayon umaasa parin akong magkikita kmi.sabi ko habang naglalakad kmi pa pasok ng bahay

Alam mu anak may rason naman siguro si dodong kong bakit hindi siya na kapag paalam sayo
Basta tandaan mu na kong tinakda na magkita kayong muli magkikita at mag kikita kayo.

Salamat ma kasi lagi kayong nasa tabi ko. Mahal na mahal kita ma at hinalikan ko si mama sa pisngi.

Mahal din kita anak.
O tara na sa loob at kakain na

Sige po ma sunod po ako!bago ako tuluyang pumasok isang buntong hininga nga pinakawalan ko.Dong alam ko mag kikita pa tayo sabay nang sinabi ko ang pag hawak ko sa kwentas na bigay niya na may nakalagay na cross na pendant.sabi niya sign daw ito na ng pangako niya na hindi niya ako iiwan na hindi din naman na tupad.hay makapasok na nga sa loob.

But no matter what ill wait  for you dong.

.........thank you sa
Kong sino man ang nagbabasa ng story tong. Sana magustuhan niyo na inspired kasi ako mag sulat dahil sa Mayward.

faithWhere stories live. Discover now