Jaemin ağlamaktan şişmiş olan gözlerini kırpıştırmaya başladı. Meraklı gözlerle etrafına bakınıyordu.
Jaemin uyandığında mavi battaniyeli bir yatakta uzanıyordu. Neler olduğunu anlayamamıştı. Sadece etrafa bakmak ile yetiniyordu.
Nerede olduğunu anlamadığı için içinde bir tedirginlik oluşmuştu. Üstündeki battaniyeden kurtulup ayağa kalktı. Korku dolu gözleriyle etrafı inceledi. Büyük sayılabilecek bir genç odasındaydı. Mavi çalışma masasının üstünde birkaç kalem ve kağıt duruyordu. Çalışma masası ile aynı renkte bir gardırop vardı.
Jaemin odanın kapısını yavaşça açtı. Tehlikeli bir durumda ise dikkatle olmalıydı. Yarım açık olan kapıdan dışarıya doğru kafasını uzattı. Bir sağına, birde soluna baktı. Görünürde hiçbir tehlike yoktu. Normal bir evdi işte. Jaemin bir oh çekerek kapıdan dışarıya çıktı.
Merakına yenik düşerek evi incelemeye başladı. Nasıl olmuştu da buraya gelmişti? İlk başta içinde bir Amerikan mutfağının olduğu salona girdi. Gri bir koltuk takımı, geniş ekran bir televizyon ve küçük bir masa vardı salonda. Jaemin salondan çıkarak evin diğer odalarına girdi.
Jaemin evi incelemeyi bitirdiğinde evde kimsenin olmadığını farketmişti. Ne yapacağınıda bilmiyordu. Kendisine veya bir tanıdığına ait olmayan bir evde uyanmıştı, ne yapabilirdi ki?
Uyandığı yatağa uzandı. Tavana doğru bakmaya başladı. Sağ elini saçlarının arasına geçirdi. Neden böyle olmuştu? Neden yabancı bir ailenin evinde uyanmıştı? Onu buraya getiren kişi veya kişiler kimdi?
Jaemin düşünceleri ile boğuşurken evin farklı bir yerinden bir kilit sesi geldi. Jaemin ne yapacağını hiç bilmiyordu. Her ihtimale karşılık yatağın altına girdi.
Jaemin yatağın altına girdikten birkaç saniye sonra odaya bir çift ayak girdi. Zamanlaması çok iyiydi. Ayakların sahibi odada biraz dolandıktan sonra Jaemin'i bulamadığı için odadan çıktı. Jaemin ayağın sahibini merak ediyordu, ama dışarı çıkmak gibi bir riske girecek kadar cesareti yoktu.
Kim bilir, belkide ayakların sahibi bir seri katildi? Jaemin saçma düşüncelerine vakit ayırmayı sonraya bırakarak cebini kontrol etti. Telefonu cebinde değildi. Çok telaşlanmıştı. Bir yabancının evindeydi ve telefonu yanında değildi. Bu durumda yapacağı şeyin ne olması gerektiğini bilmiyordu.
Bir anda gelen bir cesaret duygusu ile kendini yatağın altından çıkardı. Hemen yatağın yanındaki konsola baktı. Orada değildi. Telefonunu bulmak için odadan çıkmak ne kadar doğruydu bilmiyordu ama çıkmıştı. Yattığı odaya giren ayakların sahibi gelmeden önce baktığı salona girdi. Telefonunu aramaya başladı. Orada olmadığını bilse bile koltukların üstündeki yastıkların altına bile baktı. Ama yoktu işte, telefonu yoktu. Jaemin tekrar odasına, daha doğrusu uyumuş olduğu odaya, döndü. Odanın içinde volta atıyor, elleri ile saçlarını çekiştiriyordu. Resmen bu evde mahsur kalmıştı.
Jaemin kafasının arka kısmını duvara yasladı. Ne yapacaktı burada? Nasıl kurtulacaktı bu evden. Evdeki kişi her kim ise o buradan gitmeden Jaemin'e rahat yoktu. Gerçi o kişinin evinde dinlenmişti, bu iyi birisi olduğunu gösterirdi, öyle değil mi?
Jaemin bunları düşünürken odanın kapısı açıldı. Jaemin işte tam şu an ayvayı yiyeceğini düşünürken içeriye belinden aşağısı havlu ile sarılı olan bir çocuk girdi. Belli ki duş almıştı. Simsiyah saçları vardı. Yüzü çok güzeldi, çok yakışıklıydı. Karnındaki kaslar Jaemin'in ilgisini çekmeyi başarabilmişti.
"Ah, sen burada mıydın? Çoktan gittin sanıyordum."
Çocuk odanın köşesine gitti ve yerdeki çantayı aldı. Çantadan bir telefon çıkardı. Evet, bu telefon Jaemin'e aitti. Çocuk telefonu Jaemin'e uzattı.
"Birkaç kişi aradı ama açmadım merak etme. Bu arada, özür dilerim biraz geç kaldı ama korumasını değiştirdim. Bazı çatlaklar vardı."
Jaemin çocuktan gözlerini ayırmayarak telefonu aldı. Sadece kafasını sallamak ile yetinmişti.
"Ben Lee Jeno." Çocuk gülümseyerek elini Jaemin'e uzattı. Çocuk gülümseyince gözleride gülümsüyordu. Bu Jaemin'in çok hoşuna gitmişti. Jaemin çocuğun havada duran elini sıktı.
"B-bende Jaemin, Na Jaemin."
Jaemin çocuğun giyineceğini anladığı an odadan çıktı ve arkasından kapıyı kapattı. Bugün hayatında ilk defa, gey olmanın ne kadar zor olduğunu anlamıştı.
Jaecik aşık oldu aq bizede shiplemek düşer
