Twee hele oude mensen zijn de vader en de moeder van meneer Stevens hun namen zijn opa Jacob en opoe Jacoba twee hele oude mensen zijn de vader en de moeder van mevrouw Stevens hun namen zijn grootvader Willem en grootmoeder Willem Mina dit is meneer Stevens dit is mevrouw Stevens en meneer en mevrouw Stevens hebben een zoontje dat Checkers Stevens heet maar dat Sjakie genoemd wordt dit is Sjakie dag hoe gaat het? Hoe gaat het met jou? Allemaal goed? Hij vindt het leuk om kennis te maken. De hele familie-zes grote mensen Tell eens maar na en de kleine Sjakie-woont samen in Pieter Kleijn route huisje aan de rand van de stad
Dat huisje was natuurlijk lang niet groot genoeg voor zoveel mensen en ze hadden dan ook heel moeilijk leven. Er waren maar twee kamers in het hele huisje en er stond maar een bed. Het bed hadden ze aan de vier grote ouders gegeven, omdat hij zo oud en moe waren. Ze waren zelf zo moe, dat ze er nooit uit kwamen. Opa Jacob en opoe Jacoba lagen aan de kant en grootvader Willem en grootmoeder Willem Mina aan de andere kant. Meneer en mevrouw Stevens met de kleine Sjakie sliepen in de andere kamer, zomaar op matrassen op de grond. Zomers ging dat nog wel, maar's winters please er een ijskoude wind de hele nacht door over de vloer en dan was het verschrikkelijk. En er was geen denken aan om een beter huis te kopen, of een bed. Daar waren ze veel te arm voor. Meneer Stevens was de enige van de familie met een baan. Hij werkt in de tandpasta fabriek, waar hij de hele dag een lopende band stond en de dopjes op de tubes tandpasta schroefde, nadat hij tubes gevuld waren. Maar een tandpasta dopje server wordt nooit erg goed betaald en de arme meneer Stevens, al werkte hij nog zo hard en soft hij de dopjes op alle tubes, komt toch nooit genoeg verdienen om maar de helft van de dingen te kopen die zo groot familie nodig had.
Er was zelfs niet eens voldoende geld om genoeg eten te kopen. De enige maaltijd in de Dieze konden betalen waarom brood met marine voor het ontbijt, gekookte aardappelen met cool voor 12 uur, en koolsoep voor het avond eten. Zondag was het een beetje beter. Ze verlangde altijd naar de zondagen, want dan krijg ze wel precies het zelfde eten, maar ze mochten allemaal nog een tweede portie hebben. Dus tevens de verhongerde dus niet, maar de familie de twee oude grootvaders die twee oude grootmoeders Sjakie's vader en moeder en vooral Sjakie zelf liep de hele dag rond met een akelig hoor gevoel in de maag. Sjakie had er het meeste last van. En Ofschoon zijn vader en moeder vaak een eigen eten aan hem gaven, toch was het allemaal lang niet genoeg voor een jongen in de groei. Hij verlangde verschrikkelijk naar het station kunnen zijn lekkerder is dan cool en coolsoep. En waarheid allermeest naar verlangt de was... Chocola. Als hij 's morgens naar school ging, zag Sjakie in de etalages grote stapel chocoladen repen liggen. Dan stond hij stil drukte zijn neus tegen het glas en staarde, met het water in zijn mond heel vaak zag hij andere kinderen romige melkrepen uit een zak halen en dan lekker op knabbelen, en dat was natuurlijk een marteling.
Maar eens per jaar, op zijn verjaardag, proefde Sjaak iets tevens een beetje chocola. De hele familie spaargeld voor een speciale gelegenheid, en als de grote dag kwam dan krijg Sjaak je altijd een klein chocoladereepje om helemaal alleen op te eten. En iedere keer dat hij die reep kreeg, op zijn verrukkelijke verjaardag 's ochtends, dan stopt hij nu voorzichtig in een spaan het doosje die hij bezat, en waarden alsof de goudstaaf was. De eerste dagen kijken alleen maar naar, maar hij raakt hem niet aan. En als hij op het laatst niet langer uit kon houden, dan maakt hij het papier omheen in een hoekje open en een heel klein beetje los, zodat hij een klein stukje chocola zag en dan naar mij een piep klein hapje, net genoeg om de heerlijke smaak door zijn hele mond te proeven. De volgende dag knapt hij weer zo'n klein piep klein hapje, enzovoort, enzovoort. Op die manier deed Sjakie langer dan een maand met zijn verjaardag-. Maar ik heb je nog niet eens verteld over Sjakie, die meer van chocola hield van iets anders. En dat ergste was veel erger dan repen te zien in de etalages, of kinderen vlak voor zijn neus repetitie eten. Het was zelfs het meest tergende dat je je maar kan voorstellen, het was dit: in de stad, vlakbij Sjakie's huis, stond een enorme chocoladefabriek. Stel je dat is voor! En het was maar niet gewoon een chocoladefabriek, nee het was de reusachtige een Beroemdste van de hele wereld.
Het was Wonka fabriek, het eigendom van een man Willy Wonka, die de grootste uitvinder en fabrikant van lekkers was, die ooit bestaan had. En het was een ongelofelijk geweldige fabriek! Er stond een hoge muur omheen, en een grote ijzeren hek gesloten de weg af. Er brak te grote rookwolken uit de schoorsteen en binnen in de fabriek hoorde een vreemde sissende geluiden. En buiten, honderden meters uit in het rond, hing een sterke machtige chocoladegeur. Twee keer per dag-naar school en terug-moest Sjakie vlak langs de hekken van de fabriek lopen en iedere keer dat hij een voorbijging niet bij heel, heel langzaam, hield zijn neus hoog in de lucht en aarde heel diep in, om de zalige chocoladegeur maar goed te ruiken. O, wat hield hij van die geur. En O, hoe doe graag zou hij eens binnen in die fabriek gaan om te zien hoe die er van binnen uit zag.
PS waarschijnlijk zitten er redelijk veel spelfouten in omdat ik dit via een spraak memo op mijn iPad doe waardoor hij niet altijd alles goed ja zeg maar opschrijft dus waarschijnlijk dat er wat spelfouten in zitten maar ik doe het op deze manier zodat ik meer kan publiceren waardoor jullie meer kunnen lezen .
