Little Red

Two

"Maligayang kaarawan, Apo!" Masaya ngunit nanghihinang bati ni Nana.

"Thank you, Nana!" Wika ko sabay yakap sa kanya.

Nitong mga nakaraang araw madalas nanghihina na si Nana kaya nakahiga lang sya at ako naman ang umaasikaso sa kanya, kami lang naman ang magkasama sa buhay. Si Nana ang kinamulatan kong ina pero sa palagay ko ay iba ang tunay kong ina. Nakita ko sa mga lumang litrato kung ano ang itsura ni Nana noong kabataan nya. Natural na kulay dark brown ang buhok nya, ganon din ang kulay ng mga mata nya at ang balat nya ay makinis at kayumanggi. Magkaiba ang itsura naming dalawa dahil itim na itim ang buhok ko at ang mga mata ko naman ay kulay abo habang ang kutis ko naman ay maputla.

Nginitian ako ni Nana at hinaplos ang buhok ko. Kasalukuyan syang nakasandal sa headboard ng lumang higaan nya.

"Pagpasensyahan mo na si Nana at hindi ko magawang mapaghandaan ang kaarawan mo. Ilan taon na nga ba ang apo ko?" Tanong nya.

"Pito" masayang sagot ko na ikinatawa nya.

"Paniguradong magiging isang napakanda mong binibini paglaki mo. Maraming kalalakihan ang mahuhumaling sa taglay mong ganda." Sabi nya.

Binigyan ko lang sya ng isang naguguluhang tingin at natawa na lang dahil wala naman akong naintindihan sa mga nais nyang iparating.

Nagulat na lang ako nang bigla nya akong abutan ng pera. Marahan nya iyong ipinatong sa mga palad ko bago iyon sinara.

"Hindi ba't matagal mo ng ikinukwento sa akin ang pares ng sapatos na gustong gusto mo sa may bayan? Iyong pang-ballet ba iyon?" Tanong nya.

Napaawang na lang ang bibig ko habang nakatitig kay Nana. May kamahalan ang sapatos na iyon kaya kahit gustong gusto ko ay hindi ko magawang ipabili dahil kailangan ni Nana ng pambili ng gamot nya, mas mahalaga iyon kaysa sa isang pares ng sapatos.

"Nana—"

"Pasensya na at hindi ako makalabas para bilhin iyon. Tanggapin mo ang regalo kong pera at gamitin mo iyan para bilhin ang sapatos na yun" sabi nya.

Tumango tango pa sya at marahan akong tinulak para umalis na. Nang makatayo ako mula sa higaan nya ay inayos pa nya ang pulang cloak na lagi kong suot. Simula pa nung baby ako ay lagi daw nakabalot sa akin ito. Madalas ginagawa kong kumot dahil may kahabaan ito, mabuti na lang at tinahi ni Nana ng ilang tupi ang cloak ko para hindi ito sumayad sa lupa kaya din mas naging makapal ito.

"Ayan ang ganda ganda naman talaga ng apo ko at napaka talino pa" sabi nya.

"Nana naman eh" nahihiyang pagtanggi ko.

Matiim nya akong tinitigan bago nginitian.

"Hala sige na't umalis ka na para makabalik ka kaagad" agad akong tumango na lang at tinungo ang pinto ng maliit naming tahanan.

"Mag-iingat ka" pahabol nya.

Bumungad sa akin ang malawak ng kagubatan na nakapaligid sa bahay namin. Kahit tanghali na ay hindi naman mainit, sa katunayan ay mahangin pa nga. Pasimple kong dinala ang basket ko dahil balak ko din bumili ng makakain namin ni Nana.

Nakatira kami sa isang liblib na bayan. Maliit lang ito at hindi naman lingid sa kaalaman ko ang tungkol sa kanila. Nakwento na sa akin ni Nana ang tungkol sa mga Vampires, Werewolves pati Witches. Sa katunayan ay may mga Witches sa bayan na pupuntahan ko. Mababait naman sila at kaya nila makipamuhay kasama naming mga tao kumpara sa mga Vampires at Werewolves.

Yung mga Vampires daw kasi ay pumapatay ng mga tao, ganon din ang mga Werewolves pero nakwento din sa akin ni Nana ang tungkol sa mga Hunters. Sila yung nanghuhuli ng mga Vampires, sila din yung pumoprotekta sa mga malalaking bayan na puro tao ang mga nakatira. Ang hindi ko lang alam, kung ang mga Hunters ay humuhuli ng Vampires, sino naman ang humuhuli sa mga Werewolves? Delikado din sila at nangangain ng mga tao.