💔💔"Me Fal" 💔💔

Two

***

"Eja pra Sintia ha dicka , ke 3 dit keshtu as nuk fut gje ne goje ste ben mire. - i lutej shoqja e saj te usheqhej sado pak".

" Shiko se supen ta bera une vet me duart e mija he pra beje per mua vetem nje luge, - ia zgjat lugen drejt gojes".

Sapo e ndjeu eren e supes Sintias iu perzie stomaku dhe po i vinte per te vielle .
U nis te shkonte ne banjo filluan ti merreshin mente.

- Ja e shikon si e ke katandisur veten as fuqi te rrish ne kembe ske,
I fliste ne nje ton te shqetesuar Bela.

- Jaam mi-ree , - mezi arriti ti nxirrte ato dy fjale duke belbezuar.

-Ehe lere se te besove , je ber dyll e verdhe ne fytyre , jo kshu nuk behet cohu do ikim ne spital.

E kundershtori serish duke i thene se do i kalonte por jo Bela ishte aq kokforete sa arriti ta merrte po thuaj me zor duke e shtyjtur drejt makines.

Ne spital.

- Do ti bejme disa analiza por asgje per tu shqetesuar ndoshta e ka nga kequshqyyerja keto dite sic na thate. Mendoj se eshte dicka me shume psikologjike.
Ateher analizat dalin pas 1 ore nderkohe qe ju merrni serumin.

- Faleminderit doktorr. - i tha Bela.

- Te shkuara dhe ju lutem rrini e qet nuk ju ben mire gjithe kjo gjendeje mund tju coj ne depresion.

- Do ta ndihmoj une ta marr veten-
tha duke ia shtrenguar doren mikes se saj.

E gjora Sintia si ishte katandisur per cfare sepse i shoqi nuk e besoj ate dhe dashurine e tyre.
Deri para nje jave ishte femra me e lumtur , kishte cdo gje qe i duhej nje udhetare jete qe e donte tashme skishte asgje vecse nje boshlleku te madh ne zemer.

- Dolen rezultatet , - tha doktori i cili dukej qe kishte nje nenqeshje te vogel ne fytyre.

- Ateher , a eshte mir ajo?- pyeti Bela me nje shqetesim ne fytyre.

- Po cdo gje ne rregull. Madje kam dhe nje lajm te bukur per ju znj. Sintia. Urime jeni 1muajshe shtatzene.

- Cfareee kjo eshte nje mbrekulli, - tha e emocionuar Bela.

- Nje fe-mije - tha Sintia dhe duart i vuri tek barku i saj. Nje lot i rrodhi ne faqe por ndryshe ky ishte nje lot gezimi. Spo i besohej brenda saj rritej nje jete. Nje krijese e vogel e pafajshme gjendej brenda saj.
E mendoj si bekimin me te madh ate foshnje qe zoti mund ti jepte pas gjithe asaj vuajtie qe kaloj.
E ndeju se e donte shume edhe pse ishte ende heret.

- A do tia thuash ? Qe kjo pikerisht ajo pyetie e Beles qe ia beri medjen lemsh. Ai do e kishte dashur shume ate femije para te gjithave cka ndodhen. Por jo ai si besoj asaj e akuzoi e poshteroi sado qe shpirti i digjej per te.

- Jo , ky femije eshte vetem imi, tha ajo duke par barkun e saj.

- Por Sintia , dua te them ai ka te drejte ta dij, mbase e kupton se ka gabuar .

- Per cfare tia them Bela qe ai tme akuzoj me teper.  Ta mohoj kete femije sic e beri me mua.
Me mir nje nene beqare sesa te jetoj  ter jeten me ofendime.

Bela nuk foli me e kuptonte qe shoqja e saj ishte lenduar shume nga Dejvid por prap ajo mendonte se ai kishte te drejte ta dinte.

Sintia i premtoi vetes te ishte e forte tashme. Vetem per te per vogelushin e saj qe rritej pak nga pak brenda saj. Nje vajze 22 vjecare qe merrte nje pergjegjesi te madhe si ajo te behej nje nene beqare.
"Te premtoj se do te te dua fort vogelushi im." I peshperiti afer barkut sikur do ta degjonte.

***
Nje femije ??? Si mendoni meriton ta dij Dejvid apo jo??
Thank you for reading my book..❤❤❤❤
Se you ne pjesen tjeter...
Bye all...👋👋❤❤❤