Sen anlamazsın

O Ev....

Ben bir yazarım. Yaşadığım yerde hiç heyecan yok bu nedenle tarihi çok öncelere dayanan evler arıyorum. Akşam internet sitesine girdim ve böyle bir ev buldum. Süper olmalı bu. Parayı çok fazla bulmadım. Eskiden biriktirdiğim ve bu evin fiyatını da geçen bir miktar param var. Yarın parayı yatıtırıp oraya gideceğim fakat bu evdeki hiç bir şeyi almayacağım. Çünkü orada roman bitene kadar kalacağım. Gece yatarken içimden bir ses o evde kalmamam gerektiğini ama başka bir sesinde o evde kalmazsan kitap yazamazsın ve paran olmaz diyordu.

Ertesi gün ilk iş olarak hemen parayı yatırıp Amerika da bulunan bu eve gitmek için havaalanına gidip uçak bileti alamak oldu. Yanımda çantam ve onun içinde de birkaç kıyafet telefon kulaklık ve cüzdanım vardi. Olmazsa olmaz anahtar ve uçak bileti de elimde tabiki. Birinci uçak ikinci uçak üçüncü uçak derken benim bineceğim uçak geldi. Herkes uçağa biner binmez ya telefonunu kapadı yada uçak moduna aldı. Bu benim içinde geçerli. Uçak kalkmak üzere ve hostes bize neler yapacağımızı gösteriyor.

Uzun bir yolculuktan sonra Amerika'ya vardık. Şimdi evin olduğu sokağı bulmaliyim. Anahtarın takılı olduğu anahtarlıkta evin adresi yazıyormuş hiç fark etmemiştim. Yazılı olan adresi bulup oraya ilerledim. Ev uzaktan çok eskimiş ve kötü duruyordu. Evin kapısını açtığım anda burnuna çok kötü bir koku geldi. Ne olduğunu çözemedim ama evin eşyaları yerinde temiz ve düzgün. Nedeni kimsenin kullanmamış olması herhalde.

Eve yerleşmek gerekmiyordu sadece dolaba kıyafetlerimi dizdim. Aşağı indim. Televizyonu açtığımda ''videoyu tekrar başlat'' yazıyordu ve başlatan bastım. Video'daki yer burasıydı. Korkunç sesler geliyordu ve aniden biri çıktı ''Ben buranın eski sahibiyim ve buranın bu kadar temiz olduğuna bakmayın geceleri her şey eski çok eski haline dönecek'' diyordu. Dayanamayıp televizyonu kapatım yukarıdaki yatak odasına çıktım. Odanın içindeki banyoya gizlendim. Banyonun ışığı yanıp dönüyordu. Aniden aynada bir yazı belirdi. Aynada $£¥°^÷®^•π°¢÷{℅ g ^$÷£§° yazıyordu. Aşağı indim ve televizyonun önündeki boşlukta üç kız çocuğu ruh çağırıyorlardı. Biri gel biri ruh biri ise ey diyordu ve bu çok korkutucuydu.