Ilang beses kuna tinanong sa sarili ko na, Bakit paba ako nabuhay?
Bakit pako andine sa mundo na ito?
May silbi ba ako sa mundong ito?
Lahat ng tanong sa isip ko hindi ko masabi sa iba, dahil wala naman akong kaibigan, wala rin ako mapag-sabihan lahat ng mga problema ko.
Yung pamilya ko naman wala naman dine sa tabi ko, ako lang mag isa kaya wala naman ako mapag sabihan ng mga problema ko.
Sana lahat ng anak kasama nila yung mga pamilya nila.
Mahirap mapag-isa dahil wala kang kausap at masyado kang madaming iniisip dahil ikaw nga lang mag isa, parang may anxiety kana sa dami kong iniisip.
Sana lahat din masaya kahit hindi naman, kaso hindi lahat ng tao sa mundo hindi nagiging masaya, dahil lahat may mga problema.
Thats why my main question here, why do I really exists in this world?
