The C.E.O. Son (Completed)

Chapter 7

Umaga palang, Napag desisyunan ko nang puntahan si Tito Charles sa mansion nila.
Gusto kung maki balita kung ano na ang uodate kayla Miguel at anton.

Pagka pasok ko sa Living Room nila,na abutan kung may kausap si tito charles sa cellphone.At base sa pananalita niya,Alam kung tungkol ito sa incedente sa barko.

Pagka tapos ng kausap nya.Tumingin si tito  charles sa akin

"Tito,Meroon na ba kayong balita kayla anton at kay miguel"?

Tiningnan ako ni tito,At halata sa mata nito ang lungkot. Umiling ito sabay buntong hininga.

"Sa ngayun wala pa,Pero hinde ako titigil hanggat hinde ko sila nakikita"

Mas lalo akong nalungkot sa sinabi ni tito charles sakin.Parang gusto ko nang mawalan ng pag asa na makikita ko pa silang buhay lalo na si anton.

"Tito,hinde pwedeng hinde natin sila makita".. ngayung garalgal na ang boses ko  at tuluyan ng bumagsak ang mga luha ko ba kanina pa sanang lumabas sa mga mata ko.

Yinakap ako ni tito ng makita nyang umiiyak naku.

" Makikita natin sila " sabi ni tito sa akin.

ISLA.....( Anton )

Pagkatapos ng nangyari samin ni miguel.
Tahimik itong na naupo sa buhanginan at muling sinout ang mga saplot na kanina lang tinanggal ko sa katawan nya.

Pinag mamasdan ko siya habang naka talikod ito sakin. Tila nabibingi ako sa pagiging tahimik niya. Akmang uupo na sana ako para yakapin sya pero agad na itong tumayo at lumayo sa kina pwepwestuhan ko..Malaya ko lang siyang pinag mamasdan.

Hinde ko alam kung bakit bigla itong tumahimik pagkatapos ng my nangyari sa amin..Tumayo ako at sinout ko muli ang pantalon ko na kanina lang gigil na gigil si miguel tanggalin ito.

Muli na naman bumalik sa isip ko kung pano niya pinasok ang pagkalalake nya sa pagkatao ko.At ngayun kolang naramdaman ang munting hapdi sa butas ng pwet ko Na halos sinagad at binaon nya habang kinakantot niya ako.

Pagkatayo ko, Agad kung sinundan ang direction ni miguel kung saan ito tumungo.
Sa kubong ginawa ko.

Pagka pasok ko,na abutan ko itong nakahiga lang.Pero nang makita niya ako ipinikit nito ang mga mata nya at nagkunwaring tulog ito.

"Tulog kaba talaga?o sadyang umiiwas ka,?" tanong ko sa kanya,Na upo ako sa tabi niya pero tumalikod ito.

"Nag sisisi kaba dahil sa my nangyari satin?" tanong ko sa kanya.pero hinde ito sumagot.

Yinakap ko siya.At bigla itong nag pumiglas.

"Ano ba?wag mo akong hahawakan?"sigaw nito sakin.

"Bakit ano ba problema?"pagtataka kung tanong sa kanya.Na parang nagmamaka awa ako

Tatayo na sana siya,pero bigla kung hinarang ang katawan ko sa ibabaw ng katawan niya,kaya hinde ito nakatayo.Tiningnan ko siya sa mata niya.

"Bakit ganito na naman ang trato mo sakin?Pagkatapos ng my nangyari satin, ganito ka na naman?"

Tinulak niya ako,kaya naka tayo siya.

"Wag mong ipapa mukha sakin ang nangyari satin" pasigaw nyang sabi sakin habang nakaduro ang daliri nito sa mukha ko

" Dahil kung ano man ang nangyari between us,For me its nothing"madiin niyang sabi sakin

Sa sinabi niya, Hinde ko maipaliwanag kung bakit nasaktan ako, Natahimik ako,para akong binuhusan ng tubig na puno ng yelo...Ako lang siguro ang nag aasume na there something mutual feelings sa aming dalawa.

Naiwan akong mag isa sa kubo na gulong gulo ang isip, Sana hinde nalang ako nag padala sa emotion ko kanina, "Tang ina kasing damdamin na ito" ito ang mga katagang naririnig ko sa sarile ko na punong puno ng pag sisisi.

Hinde kona namalayan ang pag bagsak na ng mga luha ko,Hanggang sa naka tulog ako.

After 3 days

Lumipas ang tatlong araw buhat ng nagyari samin ni miguel, Hinde naku kinausap nito, Kahit tingnan ako hinde nito ginagawa. Pero kahit ganon niya ako tratuhin hinde ko parin siya matiis na kausapin siya at pag silbihan na kahit alam kung nag mumukha na akong gago na para akong nakikipag usap lang sa hangin.

Isang araw na naman ang matatapos,Dumidilim na naman ang paligid, Habang iniihaw ko ang isang isdang hinuli ko kaninang umaga, Malaya konalang siyang pinagmamasdan habang naka upo siya sa buhanginan sa my dalampasigan habang hinahampas ng mga alon ang kalahati ng katawan niya.

Gusto kung lapitan at yumakap sa likod ni miguel, Pero tila meroong  pader na siyang itinayo sa pagitan namin dalawa.Kung naririnig lang sana niya ang hinagpis ng puso ko kung gaano ako nangungulila sa kanya.

Buntong hininga ako habang papalapit ako sa kanya, Dala dala ko ang nag iisang isdang pinag tyagaan kung ihawin para maka kain lang siya ngayun gabing ito.

Naramdaman niya siguro yung presencia ko kaya bahagya siyang lumingon sa kaliwa niya. Ngunit agad niyang ibinalik ang paningin sa malawak at madilim na karagatan.

" Ahh...Sss Sir Miguel ku - kumain po muna kayo?"

Napatingin muli si miguel sakin,Dahil siguro kung pano ko siya tinawag.Simula kasi ng araw na my nangyari samin hanggat sa nagalit siya,Ngayun kolang siya ulit tinawag na SIR.

" Kumain na po muna kayo,Pacensia na po isa lang nahuli kung isda kaninang umaga"

Hinde sumagot si miguel.Ina asahan ko naman na ito ang mangyayari.

" Ilalapag konalang po ito dito sa kahoy"

Sa tabi niya meroong tangkay ng kahoy na inanod mula sa dagat kaya,Dito ko inilapag yung isdang inihaw ko n nakapatong sa dahon ng niyog.

"Ah sige po sir, don po muna ako"

Pumunta na ako sa pinag pwe pwestuhan ko pag gusto ko ng matulog.Sa my labas ng tabi ng kubo. Pumwesto nalang ako sa labas at Hinayaan ko nalang siya na mag isa sa loob ng kubo.

Nakakaramdam ako ng pagkalam ng sikmura pero mas importante sakin si miguel na makakain ngayun gabing ito.