Shin's shoes (ONGOING STORY)

Chapter one.

SHIN'S POV

"Ma! alis na po ako!" - Ako

"Mag ingat ka!" - Mama

"Opo." Ako, sabay labas ng gate.

san nga ba ako pupunta? hindi ko rin alam.. hihi ^^ bago kasi sapatos ko kaya gusto kong mag lakad-lakad.. pinayagan naman ako ni Mama..

Nga pala ako po si Sunshine Chua.. 16 years old... mahirap lang kami.. ako, si mama at si ate Tin na lang ang nakatira sa bahay namin.. maagang pumanaw ang aking papa dahil sa sakit na bone cancer dalawang taon na ang nakalipas.. 

Andito ako ngayon sa park namin, maliit lang tong lugar namin pero peaceful.. mababait ang mga tao..

Haaay, ang sariwa ng hangin.. taon taon na lang akong nandito sa bench nato... every birthday ko kasi dito ako pumupunta lalo na't every birthday ko binibilhan ako ng bagong sapatos..

Oo, isang beses lang ako may bagong sapatos sa isang taon, ganyan kami kahirap..

Nag stretch akong umupo sa bench pati paa ko nka stretch kaya sa di inaasahan natapakan ito..

"NAKU!!" - ako

"WOOOOAAHHHH!!!" - yung madadapa

@#$%^%@$&

BOOM!!!

bumagsak sya! patay! lagot ako nito!

"aray!!" napasabi nung nadapa..

"nako pasensya kana, hindi ko po sinasadya!" -ako

pagkatingin ko sa mukha nya, pamilyar sya.. pero hindi ko maalala.. saan ko nga ba to nakita? o nagkita na ba kami?

"de ok lang.." - sabi ng nadapa "ako nga pala si Ranz" dagdag pa nito habang inaabot ang kamay nya..

"ah, hello Ranz.. ok ka lang ba? pasensya ka na ha, napa timing lang ako sa pag stretching ko sa pagdaan mo. pasensya ka na talaga" - ako

"ok lang.." sabi nya sabay tingin sa sapatos ko "nako! nasira!"

nagulat ako sa sinabi nya at nakabahan... dahan dahan kong tiningnan ang bago kong sapatos..

NAKO :'(((((

NASIRA NGA :(((((

napaupo ako sa bench ulit at kinuha ang sapatos ko..

"sorry ha.. hindi ko sinasadya.. muka pa namang bago sapatos mo" - Ranz

... tahimik lang ako habang minamasdan ko ang nasira kong sapatos...

"oy, sorry talaga.. papalitan ko na lang yan.." - Ranz

"Ok lang, wag ka ng mag abala pa.." - Ako

"sure ka? ah basta! papalitan ko yan." - Ranz

"wag na.. sige alis nako, pasensya ka na ulit kanina ha.." sabi ko sabay tayo at umalis na...

RANZ' POV

umalis na sya hindi ko man lang natanong ang pangalan nya...

Hi! Ako nga pala si Braynz Lim.. kilala ko yung babaeng nasiraan ng sapatos for three years already pero hindi ko pa rin alam pangalan nya.. Actually ganito yun...

flashbackkkk....

andito siya.. pangatlong beses ko na sya nakita dito, same date another year... June 2..

gusto kong malaman ang pangalan nya.. kaya nilapitan ko sya ng biglang....

"NAKU!!" - babae

"WOOOOAAHHHH!!!" - ako

@#$%^%@$&

BOOM!!!

bumagsak ako! patay! lagot ako nito! nakakahiya!

"aray!!" -ako

"nako pasensya kana, hindi ko po sinasadya!" - babae

tumingin sya sakin, ang ganda nya sa malayo lalo na kung kaharap na..

"de ok lang.." - sabi ko sabay abot sa kamay ko at nagpakilala "ako nga pala si Ranz" dagdag ko.

"ah, hello Ranz.. ok ka lang ba? pasensya ka na ha, napa timing lang ako sa pag stretching ko sa pagdaan mo. pasensya ka na talaga" - babae

"ok lang.." sabi ko, ang bait naman nya.. napatingin ako sa sapatos nya "nako! nasira!"

nagulat sya sa sinabi ko at parang nakabahan... dahan dahan niyang tiningnan ang mukang bago niyang sapatos..

nalungkot sya bigla..

parang naiiiyak.. patay! lagot ako nito, nasira ko talaga ang bagong sapatos nya..

napaupo sya sa bench at kinuha nya ang sapatos sa kaliwang paa nya na nasira..

"sorry ha.. hindi ko sinasadya.. muka pa namang bago sapatos mo" - Ako

... tahimik lang sya habang minamasdan nya ang nasira nyang sapatos...

"oy, sorry talaga.. papalitan ko na lang yan.." - ako

"Ok lang, wag ka ng mag abala pa.." - babae

"sure ka? ah basta! papalitan ko yan." - ako

"wag na.. sige alis nako, pasensya ka na ulit kanina ha.." sabi nya sabay tayo at umalis na...

nako... lagot ka ranz! nasira mo sapatos nya na mukang bago.. tsss, tatanga tanga kasi ako eh.. di bale na lang, papalitan ko yun... makikita ko rin sya ulit..

Hi readers!! hee hee!! alam kong hindi pa tapos yung isang story ko chapter two pa lang nga yata yun kaso wala pa akong maisip na isunod sa chapter na yun eh.. at atat na atat na akong gawin to... ok ba? nagustohan nyo? VOTE. COMMENT. BE A FAN! (^_^)v