Amerika'ya kaçışımın ardından tam 2 yıl geçmişti. Ama ne neden kaçtığımı unutabilmiştim ne de kaçtığıma demişti hala aynı hissediyorum ben hala 2 yıl önce Kore den kaçan Markım. Duygularımda yada düşüncelerimde herhangi bir değişiklik yok. Peki bu 2 yıllık kaçış nedendi? sadece unutabilirim böyle birşeyi yapmamış gibi davranabilirim ve yeniden eski Mark olabilirim sanmıştım. Bu düşüncenin beni daha fazla yaralayacağını düşünmemiştim. Artık çok daha önce yapmam gereken şeyi yapıyorum koreye dönüyorum.
Döneceğimi şimdilik sadece jinyoung'a haber verdim. Koreye dönmüş olmak bu kadar zorken birkaç gün yanlız kalmak ve kafamı toplamak istedim. Ama bir yandan da diğer çocukları da çok özledim. Anlık vermiş olduğum o bencilce kararla bu son 2 yılda sadece kendimi üzmedim aynı zamanda arkadaşlarımı da üzdüm. Onların tek yanlışı benim arkadaşım olmalarıydı ben üzülüyorum diye üzülüyor, ben acı çekiyorum diye acı çekiyorlar. Zaten dönmemin asıl nedenlerinden biri de onlar artık daha fazla benim dönmemi beklemelerini istemiyorum. Artık eskisi gibi bir arada olmak istiyorum ama tek bir farkla bir yarısı eksik kalmış markla
2 SAAT SONRA
Havaalanı çıkışında görüyorum jinyoung'u hızlıca yanına yaklaşıyorum ama o benden önce davranıp sarılıyor bana
" Aptal herif!!! Nasıl 2 yıl boyunca yüzünü bize göstermezsin hiç mi özlemedin "
" Saçamalama Jinyoung sizler benim değer verdiğim tek dostlarımsınız nasıl sizi özlemem "
" Tabiki biliyorum ama tamam sen dönemedin bunu biliyorum biraz da hak veriyorum. Peki ama bizim neden gelmemize izin vermedin "
" Eğer yanıma gelmiş olsanız sizi üzmekten başka birşey yapmayacaktım bunu sende biliyorsun jinyoung lütfen uzatmayalım ve bu konuyu kapatalım olur mu? Eve gidip uyumak istiyorum " " peki dostum. Sen nasıl istersen. Arabam şu tarafta "
" Arabam? "
" Sen bide evimizi gör. "
" evimiz? "
" Sana söylemedik ama 1 yıl önce üniversite için hayalini kurduğumuz o evi aldık ve bu süre zarfında da yatağın seni bekliyordu "
" Ya peki bunu bana neden söylemediniz? "
" Süpriz yapacaktık ama şuan ağzımdan kaçırdım 😁 "
" Yani o zaman şuan geldiğimi çocuklarda biliyor "
" Evet ama sana Süpriz yapacaklarını zannediyorlar. Ağzımdan kaçırdığımı öğrendiklerinde beni öldürecekler "
" o zaman ağzından kaçırdığını belli etmeyiz bizde "
" Sen mi belli etmeyeceksin. Güldürme beni mark oyunculuğun berbat ve bunu bütün grup biliyor. Yugyeom 'u bile kandıramazsın "
" ya O kadar mı kötü "
" Bu oyunu görmektense beni öldürmelerini tercih ederim "
" Ya!! " diyerek jinyoungun omzuna bir tane geçirdim
" ah- bu acıttı "
Arabaya bindik ve yok boyunca neredeyse hiç konuşmadık. O arabayı dikkatli bir şekilde kullanıyor bense başımı cama yaslayıp biraz dinleniyor ve birazdan evde çıkacak gürültüye kendimi hazırlıyorum. Uzun süredir sessiz bir ortamdaydım - ki bu çocuklarla toplu bir şekilde konuşmadığım günleri kapsıyor - olmasına karşın orada kendimi herşeyden soyutlamış olduğum için bana biraz uzak bir ortam gibi geliyor. Ama herşeyden çok özlediğim bir ortam. Düşüncekerimden jinyoungun geldik demesiyle sıyrılıyorum. Arabadan iniyoruz ve apartman dairesine giriyoruz. Hemen ardından yugyeomun geldiler Hyung geldiler demesini işitiyorum. Jinyounga dönüp
" sen ağzından kaçırmamış olsaydın bile yugyeom sürprizi ele verecekmiş"
" Bide neden her zaman beni şakalıyorsunuz diye yakınıyor. Neden olacak acaba"
" tamam tamam üstüne gitme çocuğun. Hem senin kabahati ondan büyük biliyorsun"
" Ah- öyle olmasaydı çoktan ölmüştü zaten" diyip anahtarı cebinden çıkarıp kapıyı açtı bütün ışıklar sönmüştü. Tam kapıdan içeriye girecektim jackson Süpriz diye kucağıma atladı. Onun atlamasıyla ışıklar açıldı ve alık alık jacksonla bakıştık.
Js: seni çok özledik makııı. Dedi ama hayla kucağımdaydı
M: ben de sizi çok özledim seun'i ama artık kucağımdan insen diyorum nefes alamıyorum.
Js: Ah- üzgünüm makıı ama sen şaşırmasın gibi jinyoung herşeyi öttün değil mi?
Jy: sana söylemiştim değil mi çok kötü oynuyorsun.
M: O kadar belli ettim mi ya
Herkes: evetttt
Js: omasum yüzün seni hemen eleveriyor makı
M: sizi de ayakkabılarınız canım tam 5 taneler
Jy: bide bana söyleniyorsunuz. İlk başta bizi yugyeomun sesi karşıladı zaten " geldiler Hyung geldiler " dediğini bütün apartman duydu sayesinde sonrası da zaten ayakkabılar ben size sadece benim evim olduğunu söyleyeceğim demedim mi bu ayakkabılar da ne. Yani ben ağzımdan kaçırmamış olsaymışım da anlatacakmış zaten!
Js: vov tamam sakin ol tatlı çocuk yavaş yavaş konuş.
Jb: ona bizim evimiz olduğunu söylemedin mi zaten
Jy: söyledim
Jb: yani söylememiş olsaydın Mark sadece bize de haber verdiğini ve ona Süpriz yapacağımızı düşünecekti
Yg: evet jaebum Hyung haklı
Jy: sen konuşma vel...
M: tamam artık bu kapı ağzı konuşmamızı bitirelim ve içeri geçelim. Lütfen uzun bir yoldan geldim ve ben yoruldum biran önce uyumak istiyorum
Yj: mark Hyung haklı. Yorulmuş olmalı bırakınca biraz dinlensin yarın konuşuruz
Böylece içeriye girdik. Biraz muhabbet ettikten sonra uyumak için odama geçtim. Bugün gerçekten de çok yoruldum ve il defa gözümü kapatır kapatmaz hiçbir şey düşünmeden uyuya kaldım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün bu yukarıdaki koca bebeğin doğum günü iyiki doğmuş iyi ki onu tanımışım. O ve gruptaki her bir üye bana ayrı ayrı çok şey kattılar onların yeri ben de asla dolmayacak. Tekrardan iyi ki doğdun benim sessiz meleğim seni çok seviyoruz 💚
