Life goal {MAINSTREET}

6

Vanuit Gwenda

Als we het ontbijt op hebben moeten de jongens helaas gaan want ze moeten naar de studio. We nemen afscheid. Rein geeft me een klein kusje op me voorhoofd. Ik glimlach.

Na een lang afscheid zijn ze dan toch weg. We praten over alles wat we gedaan hebben. 'Zou dit het dan weer zijn? Ik bedoel zouden we nou nog contact met ze hebben?' vraagt Ellen

1 jaar later

Vanuit Ellen.

Ik ben zo zenuwachtig vandaag gaan we weer naar een mainstreet concert. Heel het jaar hebben we niks meer van ze gehoord ze zouden ons wel niks vinden... Maarja nog steeds zijn we alle 4 die harde mainiac. We staan al vanaf half 10 in de rij en het is nu kwart voor 6 dus over een kwartier gaan de deuren open. We staan helemaal vooraan in de rij als allereerste. We worden kei hard tegen het hek geduwt maar dat hoort er nou eenmaal bij. De deuren gaan open we rennen zo hard als we kunnen. En gelukkig staan we helemaal vooraan in het midden. Nou over een uur komen ze. Na het voorprogamma van nigel sean is het dan zo ver. Zo komen eindelijk. EN DAAR IS MAINSTREEEET!! Ze komen op en me blik valt meteen op Daan.

Vanuit Daan

EN DAAR IS MAINSTREEET!! We rennen het podium op. Wauw wat een publiek wat hou ik toch van de mainiacs. Mijn blik valt op een heel knap meisje in het midden. Bij mijn solo van mind is blown pak ik haar hand. Ik kijk haar goed aan en zie dat het Ellen is van vorig jaar bij het logeren. Eindelijk heb ik der terug gevonden. Ik zie dat ze huilt, ik geef der een knipoog maar moet dan verder met het optreden. Na een tijdje zie ik haar er niet meer staan. Ze zal toch niet bij de ehbo zitten?? Ik hoop niet dat ze is flauwgevallen. Ik word wakker vanuit me gedachten. 'Bij dit liedje hebben we 4 meisjes uit het publiek nodig' zegt Nils. Ze beginnen allemaal te gillen en springen er gaat een kick door me heen. Wauw allemaal voor ons maar nog steeds geen ellen.. We lopen het podium af en Rein begint met zijn solo van invisble girl. Dan ben ik aan de beurt. Ik loop het podium op en sla een arm om haar heen. Als ze me aankijkt zie ik dat het Ellen is. Ik geef haar een knipoog en ze lacht terug. Als mijn solo voorbij is geef ik haar een dikke knuffel. 'Ik heb je een jaar lang gezocht' zeg ik.

Vanuit Ellen

Daan pakt mijn hand en samen lopen we naar voren op het podium. Als het klaar vraagt hij of ik straks backstage kom. Ik knik enga snel terug.

Vanuit Owen

Ik zag dat Ellen de invisble girl van Daan was. Dus Charonne moet er ook wel zijn. Het is al het einde van het concert en ik heb Charonne niet gezien. We springen van het podium en steken onze hand uit. Dan stop ik want ik zie een bekend gezicht. Ik kijk en zie Charonne ik loop naar haar toe en geef haar een dikke knuffel. Zo staan we wel 1 minuut. Ik geef der een kus op haar mond en ga dan naar het podium ik zwaai nog een keer en dan gaan we af.