20. Epiloog

402 8 4
                                    

Elisa

Ik pak de microfoon en iedereen kijkt mij vragend aan. 'Ik wil graag iets zeggen' Max kijkt mij vragend aan net als mijn vader maar ik heb met mijn ouders besloten om het te zeggen nou ik moest het zeggen. Pip komt het podium op gerent en komt naast mij zitten ik aai haar. 'Ik ben de kroonprinses' zeg ik en ik zie al een paar camera's. 'Mijn echte ouders wilden dat ik dit vandaag ging zeggen' heel veel mensen kijken mij verbaasd aan 'nee dat ben je niet je liegt dat kan niet' ik hoor iemand het podium op lopen en voel twee handen op mijn schouders. 'Dat is ze wel en Max is de Prins' zegt mijn echte vader zijn stem. 'Pap mam' ik geef ze een knuffel en Max rent het podium op en knuffelt ze. 'Maar je was toch de dochter van de directeur' 'nou hij en zijn vrouw voelen wel als mijn ouders omdat ik daar mijn hele leven heb gewoon met Max want het zijn goede vrienden van mijn ouders daarom noem ik hun ook gewoon mama en papa'
'Dus Kelly ik ben niet zomaar een niemand ik ben jou toekomstige koningin' 'dus Jason word koning' 'als hij dat wil wel' 'wisten uw vrienden dit' 'ja we hebben het tegen hun gezegd'

Na een tijdje gaan we weer verder met het feest en zijn er ook extra beveiligers om de paparazzi buiten te houden.

De volgende ochtend staat het nieuws aan en zie ik mijn hoofd. 'Gisteravond heeft de kroonprinses zich bekent gemaakt en het blijkt dat het Elisa is die deze liedjes heeft gezongen' er word een video van mij afgespeeld. Ik zucht en wil mij omdraaien maar als ik dat doe lig ik op iets hards en kijk ik onder mij waar ik een grijnzende Jason zie. 'Ook goedemorgen' ik geef hem een kus maar hij vind het niet genoeg en slaat zijn armen om mij heen en verdiept de kus naar een zoen. Ik ga op zijn schoot zitten en zo gaan we een tijdje door. 'Kom we moeten uit bed' 'nog heel even ik zit wel lekker' zegt hij, ik ga van zijn schoot af en kleed mij aan.

Wanneer we bij de kantine aan komen zie ik alle kinderen buigen. 'Stop dat hoeft niet ik ben nog steeds dezelfde Elisa' iedereen stopt en gaat verder met eten. 'Eli wil je even komen' ik zie mijn vader en loop naar hem toe. 'Kan je iets doen aan al die paparazzi' 'ik kan het proberen' ik loop naar de deur en word gelijk ondervraagd. 'Willen jullie alsjeblieft weg gaan anders komen er beveiligers en politie want hier word gewoon les gegeven' iedereen gaat langzaam weg.
'Dankje Eli' 'geen probleem'

3 jaar later

Vandaag gaan ik en Jason trouwen hij heeft mij een half jaar geleden ten huwelijk gevraagd en het is ook gelijk de kroning.

'Ik kan je nu eindelijk mijn vrouw noemen' 'ja en ik jou mijn man' ik zoen hem en hij trekt mij tegen zich aan.

2 jaar later

'JASON' hij komt binnen gesneld. 'Wat is er' vraagt hij bezorgd. 'De baby komt' ja ik ben zwanger van een tweeling twee meisjes we hebben al een tweeling van twee jongens en die zijn 1,5 jaar oud ik was namelijk ook al zwanger tijdens de trouwerij. 'OMG' hij tilt mij op en brengt mij naar de slaapkamer waar ik op het bed ga liggen en Jason de arts haalt en Max let op de Jongens ze heten Tim en Tom en Max is ook net getrouwd met Luna. 'Schiet op' Jason komt binnen en na een tijdje is de tweeling geboren ze heten Roxanne en Roxy.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Dit was het einde het is misschien een beetje afgeraffeld want ik had geen inspiratie meer.
Ik doe ook geen dankwoord want daar ben ik niet goed in.
Maar ik hoop dat jullie het leuk vonden.

Who I am?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu