Ailemiz bu hayattaki herşeyimizdir. Yalnızca bizler için bizlerin mutluluğu için yaşarlar. Bazem onlardan sıkılırız,söyledikleri şeylere kızarız saçmaladıklarını düşünürüz ama aslında sonuna kadar haklıdırlar ve yalnızca bizlerin iyiliği için yaparlar bütün bunları. Ama gü gelir hayatımıza onlar olmadan devam etmek zorunda kalırız yalnız kalırız ağlasakta,yalvarsakta artık geri gelmezler ve bütün bir hayatı onların özlemiyle geçiririz. Onlara kızıp kalplerini kırdığımız zamanları hatırlayıp pişman oluruz " keşke şuan burada olsalar da onlardan özürdileyip kendimi affettirsem " deriz ama iş işten geçmiştir. Bence çok geçmeden onların kıymetini bilelim.
