dark hours | zm

9

6 AY SONRA

Geneva arka bahçede oturmuş Niall'ın kendisi için aldığı çilekleri yerken mutlu görünüyordu.

Yaser onun yanına geldi ve Niall'dan biraz izin istedi. Geneva ile konuşması gereken şeyler vardı çünkü.

"Nasılsın?" dedi buruk bir gülümsemeyle. "İyiyim baba, teşekkür ederim." Geneva samimiyetle gülümsedi. "Sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim." elini onun göbeğine götürürken gözleriyle izin alır gibi baktı ona.
"Prenses nasıl?" onu hissetmeye çalıştı ve şanstır ki küçük bebek o an Yaser'in elinin olduğu kısma ufak bir tekme attı. Yaser ve Geneva birbirine bakıp gülümsedi.
Yaser elini çektiğinde Geneva güneşi yüzünde hissetmek için kafasını geriye attı.

"Trisha'nın Zayn'e hamile olduğunu hatırlıyorum." Bakışlarını tekrar ona çevirdi. "Dün gibi aklımda."

"Onu özlüyor musun?" Geneva uyuşan ayaklarını uzattı. Ayakta durmakta, yatmakta ve hatta uyumakta bile zorluk çekiyordu. 1 ay önce Yaser'in doktor bir arkadaşına gizlice görünmüşlerdi ve söylediğine göre hamileliği son aylara doğru daha da zorlaşacaktı. Bebeği şu an 7 ay 5 günlüktü ve gün geçtikçe ona olan bağı artarken çektiği acı çoğalıyordu.

Yine de o acının buna değeceğini düşündü.

"Yaşadığım her saniye." dedi Yaser dakikalar sonra. "Onun yerine ben ölseydim." bunu tüm içtenliğiyle söyledi.

"O her şeyi çözerdi." Gözlerini Geneva'ya çevirdi, onun Trisha'yı tanımadığını bildiği için bir süre onu anlattı. "Baş edilemeyecek kadar büyük sorunları bile o yanındayken kolayca çözebilirdin."

Geneva gülümsedi.
"Onun yanındayken hiçbir şey problem olmazdı. Ne yapar eder o problemi yok ederdi."

Geneva Yaser'in elini tuttu. "Onun yeri sende ayrıdır ama baksana kocaman bir ailen var."
Yaser ileride Waliyha ile birbirlerine ciddilikle konuşan Niall'ı, internette kendisinin ondan istediği şeyi araştıran Louis'i, Safaa'nın uzattığı kirazları yiyen Harry'i inceledi. Liam ve Zayn yoktu, ev için bir şeyler almaları ardından kalacak başka yer bulmaları gerekiyordu ve bunun için çıkmışlardı ama hala gelen giden yoktu.

"İyi ki yanımızdasın." dedi Yaser tüm samimiyetiyle. "Sen olmasan Zayn'i kaybederdim." Geneva'nın gözleri doldu. "Her anlamda kaybederdim." Geneva fazla duygusaldı, hormonlar onu yerle bir etmişti, sürekli ağlıyordu.

Yorulmuştu artık. Karnında bir bebekle bu hayata uyum sağlamak zordu. 2 haftada bir yer değiştiriyorlardı ve ayak uydurmakta pek iyi değildi. Tam bir yere alışacakken o yeri bırakıp diğerine geçiyorlardı. Bebeğini güzel bir yerde dünyaya getirmeyi diledi.

Fakat bebekten sonra işlerin daha da zorlaşacağını biliyordu ama bunu düşünmek bile istemiyordu.

Tam 6 ay olmuştu ama durum gittikçe kötüleşmişti. Tehditler bitmiyordu. Geneva adamların onların yerini bildiğinden emindi fakat öldürmek veya zarar vermek için kimse çabalamıyordu. Sadece ailenin rahat bir yaşamları olmasına izin vermiyorlardı.

7/24 tedirgin ve tetikte olmaları onlar için en büyük cezaydı işte. Belki de saldıracak anı bekliyorlardı. Geneva bebeğini bunlardan koruyacağına yemin etmişti. O sırada karnına kramp girdiğinde yüzünü buruşturdu.

Tamam dedi içinden bebeğine. Anne korkmuyor. Seni korumak için hep yanında olacak. Buradaki herkesin amacı seni sağlıklı bir şekilde kucağımıza almak. Herkes seni çok seviyor.

"Sana söylemek istediğim bir şey var."
Geneva Yaser'e döndü.

"7 aylık hamilesin. Senin için çok zor biliyorum ama bu sıra biraz daha sık yer değiştireceğiz." Geneva gözlerini devirdi.