Teenage Mom (One shot)

Part One - The Heartbreak

My name is Joy and yes I do have a boyfriend , Shey.

Mas matanda ako ng 2 years sa boyfriend ko. 2nd year siya at 4th year high school naman ako nang magkakilala at maging kami.

It was like living in a fairytale story all along. Pero nagkaroon na din kami ng past break ups dahil sa ibang babae. Pero nagkakabalikan din kami.

Kahit ilang beses ko sabihin sa sarili ko noon na hindi ko na siya babalikan , once na nandyan na siya hindi ko siya matiis. Ganun ata talaga pag mahal mo ang isang tao.

Matagal na kami ni Shey , one year and six months na kami ngayon. Everything is getting smoothly naman sa relationship namin. Kami yung tipo ng couple na pag pinanood mo alam mong seryoso sa isa't isa.

Every monthsary namin nagpprepare ako ng something para sa kanya. Minsan nagluluto ako for him ng favorite niyang white spag or gumagawa ako ng graham ball or a card for him.

Almost everyday din siyang nasa bahay namin. Sometimes pa nga 7am in the morning palang nasa amin na siya. Kaya pagkagising ko katabi ko na siya.

Shey is very welcome sa bahay namin and sa side ng dad ko. Tanggap siya ng family ko. Kasama din siya madalas sa gathering ng family namin pati sa mga birthday celebrations.

On his side , well hindi ako ganoong ka welcome ng parents niya. Kaya madalas sa amin kami nagsstay.

Dumaan ang 20th month namin and it was on June 10. Ok pa naman kami , pero this was the first monthsary na wala man lang anything special.

Days past , at ramdam ko that there is something wrong. I was about to ask him about it pero bigla niya na lang ako nilambing nung time na yun so I didn't bother to ask.

           

Hanggang sa dumating yung araw na kinatatakutan kong dumating ...

Bigla niya akong chinat sa facebook that night. At nakikipagbreak siya. I was asking why pero hindi niya ako sinasagot ng maayos. Sinabi ko sa kanya na sa personal niya sabihin pero hindi niya daw kaya lalo na pag nakita niya akong umiiyak. Nagmakaawa ako sa kanya na wag akong iwan , na wag niya yun gawin. Pero he just keeps on saying sorry.

"Sorry bakit sorry ? Ano bang na gawa mo ? Sabihin mo lang , papatawarin naman kita eh wag mo lang akong iwan." sabi ko sa isip ko. Hindi na ko makapagtype na nginginig na yung kamay ko that time.

I was cryin' all night long. "Mahal na mahal ko yung taong to bakit niya ako iniwan ? Wala naman akong na gawang mali para iwan niya ako." yan ang paulit ulit kong sinasabi.

My bestfriend , Don called me and asked me what happened. I told him everything. He can't do anything else but to calm me down.

But I just can't.

Yun yung time na naramdaman ko yung sinasabi nilang Pain. Hindi ako makahinga dahil sa kakaiyak. Halos wala na ding lumalabas na luha sa mga mata ko.

"Ganun na lang ba ? Basta mo na lang ako iiwan ng ganun ? Yung one year and seven months , wala na lang ba yun sayo ?! Itatapon mo na lang yung pinag samahan naten." how I wish na narinig niya ko nung time na yun. Pero hindi.

              

The next day hindi ako pumasok. Nagkulong lang ako sa kwarto ko. Umiiyak sa tuwing na aalala ang nangyari. Wala din akong gana kumain.

Ilang araw din akong ganoon kaya hindi maiwasan ang bigla kong pagpayat. Sobrang na depress ako.

Nung time na pumasok na ulit ako , I always put on a fake smile. Yung parang wala lang nangyari. Ayoko kasing kaawaan ng mga friends ko. Gusto ko pag nakikita nila ako , makikita nila yung Joy na masayahin , Joy na pala tawa.

So it did went like that. Days past by medyo kaya ko na. So I started to seek for an answer kung bakit niya ako iniwan.

One of my friend , Balili , ay classmate niya kaya nagdecide ako na siya ang tanungin. After what I heard .. the pain came back. Kaya siya nakipagbreak kasi may kaflirt na siyang ibang babae.

"So I was right all along." Tears started streaming down my face as I felt pain all over me again. Ang sakit ...

Another day pass by , I was on my way to school that time sobrang nagmamadali ako dahil late na ko sa first class ko. Pagkadating ko sa room nagdidiscuss na yung prof kaya umupo na ako sa seat ko.

Biglang nagparecitation ang prof namin that time and lucky me I was the first one to be called. I don't know what to answer , I was spacing out all along.

I was standing still when suddenly I felt dizzy and then everything went black.

When I woke up I was at the clinic and then nung makita ako ng doctor lumapit siya kaagad sa akin. "Dear kumusta nararamdaman mo ?" the doctor asked. "Ok na naman po." "You passed out hija. May maaari bang dahilan nito ?" "Well medyo hindi po ako nakakakain ng tama dahil sa problema." Hinawakan ako ng doctor sa balikat at lumapit sa akin.

"Hija , I think you should consult a doctor. An OB gyne." na gulat ako sa sinabi ng doctor. "Po ?"  "Hija I think you're pregnant."

           

Tinawagan ko agad si Balili pagkalabas ko ng clinic. Sinabi ko sa kanya na buntis ako at si Shey ang ama. And I started crying again. "Hindi to pwede." sabi ko.

-----------------------------------------------------------------
[A/N]

I hope wala pong mga negative comments sa story. True to life po ito kaya masakit makabasa ng negative comments. Thank you po ! :)