Claire's POV
Gumising akong mugto ang mga mata kakaiyak kagabi kaya napagpasyahan ko nalang na wag na munang mag agahan. Busog pa naman ako
Nitry kong lumabas ng kwarto para maligo at mag ayos hanggang sa makita ko ang kapatid ko na mukhang hindi rin maganda ang gising base sa ekspresiyon na ipinapakita nito.
"Anyare Kaye?"tanong ko pero ginawaran nya lang ako ng isang pekeng ngiti
"Wala,ate. Basta di lang maganda gising ko nanaginip kasi ako ng masama e" saad nya at pekeng tumawa. Ramdam ko na ayaw nya lang sabihin ang totoong dahilan cguro dahil sa hindi pa sya handa kaya hihintayin ko nalang na sya na mismo magsabi sakin
After kong maligo at mag ayos ay nagkulong nalang ako sa kwarto
Nagmuni muni hanggang sa matuon ang pansin ko sa isang litrato naming dalawa. Nagsiunahang pumatak ang mga luha sa pingi ko at mapait na napangiti habang inaalala ko ang mga sandaling yon."Bleh oink oink" pang aasar ng kasintahan kong si Justine habang may hawak na baboy na keychain at pinagmalaki nya pa ito sa harap ko
Wala akong ibang nagawa kundi sumimangot. Napipikon nako ah
"Bahala ka nga dyan! Nakakapikon kana Hmp! Di mo naba ako labbbbb?" Nagtampu-tampuhan ako sakanya at nagpakyut
Pinat naman nya ang ulo ko at binigyan ako ng chocolates at ng isang libro na matagal tagal ko ng inaasam na mabili pero wala dito sa bookstore namin kaya laking gulat ko nalang nung bigla nya yung binigay. Walang mapaglagyan ang tuwa ko kaya dali dali ko syang nayakap at hinalikan sa pisngi sa labis na saya.
"Thankyou thankyou thankyousomuch loveeee! Iloveyousomuchhh! I owe you a lot! " Halos napapasigaw na sambit ni Claire dala ng kanyang excitement habang si Justine naman ay natuwa ng makitang nagustuhan ng kanyang kasintahan ang kanyang regalo
"Regalo ko yan sayo ngayong kaarawan mo love,mahal na mahal kita halika nga magpicture tayo" sambit ni justine at kumuha ng litrato gamit ang phone ni justine.
Sarap balikan ng nakaraan noon. Kung pwede lang balikan talaga babalik ako
"Claire?My sweetie,nandyan na yung make up artist mo." Sabi ni mama habang kumakatok sa pintuan ng kwarto ko
Tumayo nako sa kama at pinagbuksan ng pinto ang magmamake up saakin
"Yan! Look! You look so pretty!"Saad naman ng baklang nagmamake up sakin mapait ko syang nginitian matapos nya akong makeup-an ay nag ayos na ako at bumaba sa sala kung saan nakita ko sila mama na naghihintay saken
Sumakay na kami sa kotse at patungo ng simbahan
Hindi ba nila napansin ang kalungkutan na nararamdaman ko? Na peke ang bawat ngiti ko? O sadyang mas pinili nilang wag pansinin?
Hanggang sa makarating na kami at maraming tao na ang nag aabang
Impit nila akong nginitian lalo na ang mga magulang nya sakin
Kinuha ko ang white flowers sa kotse at pumunta sa harap ng pinto
I hold the flowers tight as I started to walk down the aisle. This is the day the I cherished. This is the day that I waited the most. This is the day that I love the most but This day is also the day I despise.
Kahit nanginginig ang boses ko ay kumuha ako ng mic at kinanta ang lovesong naming dalawa hanggang sa makarating ako sa lugar ng taong dapat ay pakakasalan ko
Not sure if you know this
But when we first met
I got so nervous
I couldn't speak
"Claire gusto kita! No scratch that! Mahal na kita..." he confessed his feelings towards to me. Gulat ang rumehistro saking mukha
Hindi ko expect na yung taong matagal ko ng mahal ay mahal din ako. Ang saya ko
"Mahal din kita justine... pero syempre ligawan mo muna ako"saad ko saka sya nginitian
Natawa naman ako nung nakita kong nagsisitalon sya sa saya at naiiyak na at bigla nya akong hinagkan ng napakahigpit.
As I began to walk to the aisle my tears also began to fall down to my cheeks
I saw my friends and family and I smile weakly to them.
In that very moment
I found the one and
My life had found
It's missing piece
"Love. You're the one that I love the most. Pls Allow me to be your beloved and lucky husband." He said and kneeled infront of me at nilabas ang isang maliit na kahon na naglalaman ng isang diamond ring
Naiiyak akong tumango sakanya at hinalikan sya sa labi
Natutula sya bigla at umiyak sa harap ko at bigla nya akong yinakap at binuhat
"Is that a yes?! Thankyou so much love! Iloveyousomuchhhhh!" Sigaw nya sa harap ng maraming tao.
Napangiti naman ako ng mapait ng maalala ko nung mga panahong nasa mall kami at nagpropose sya sakin biglaan
Nag away pa kami nung time na yun haha pero prank nya lang pala yun dahil kasama yun sa plano nya about sa pagprpropose sakin
So as long as I live Iloveyou
Will have and hold you
You look so handsome in White
"Love bagay ko ba tong puting suit na isusuot ko sa kasal natin?" Saad nya at umikot ikot pa sa harapan ko
Natulala naman ako sa kagwapuhan ng taong mahal ko.
"Love bagay na bagay sayo ang suot mong puti na suit. Ang gwapo mooooo!" Pagchecheer up ko naman sakanya kasi gwapo naman sya
"Syempre.dapat gwapo ang groom sa araw ng kasal nya. Excited nakong makita ka na naglalakad sa altar at gawin kitang misis ko"pambobola maman nya kaya tinawanan ko nalang sya at hinalikan
Hanggang sa makarating ako sa harap ng altar ng umiiyak
And for now till my very last breath
This day I'll cherished
You look so handsome in white
Hanggang sa di ko na kinaya at tuluyan na akong humagulgol sa harap nya at yinakap ang katawan nyang nakahilata sa isang kahon
Love? Ang daya no? Kung kelan ako nakahanap ng taong mamahalin ako ng sobra sobra saka naman ito kinuha saakin. Loveee? Kahit masakit Hindi ako nagsising sinamahan kitang lumaban hanggang sa kamatayan.
"Do you accept Mr. Justine Velasquez to be husband? In sickness and In Wealth?" Tanong ng pari saakin
Mariin akong tumango at kahit sinisipon ako kakaiyak ay nagawa ko paring sumagot ng maayos sa pari
"Yes. I do,Father."sagot ko at pilit na pinapakalma ang sarili ko
"I'm now prounced you as husband and wife. Mr. Justine and Mrs. Claire Gamboa Velasques. You may kiss your groom" pag aanunsyo ng pari kaya di na ako nag atubiling halikan ang lalaking nakahiga sa isang kahon na tinatawag nilang kabaong
Wala na akong pake sa sasabihin ng iba basta mahal kita love. I promise to treasure all of our memories together and take care of our twins
You're the man who can't be moved but I promise to love you forever
Iloveyoualwayslove
--THE END---
YOU ARE READING
WEDDING DAY
RandomI wrote this One shot 3 years ago. Hope you like it!😘💖 Thankyou for reading!!💖