Chica Del Getto

1. mal à la tête

Ik word wakker van het harde geluid van mijn wekker. Het is inmiddels 6.30 s'ochtends. Ik stap direct uit mijn gammele éénpersoonsbed om vervolgens een koude douche te nemen als gevolg van het niet op tijd betalen van de rekeningen.

Als ik klaar ben pak ik een handdoek en loop ik langs de spiegel. Ik herken mezelf amper in het beeld dat ik zie, de kringen onder mijn ogen zijn duidelijk zichtbaar. Mijn ogen kijken mij levenloos aan en ik realiseer dat de glinstering die ik normaal gesproken altijd heb verdwenen is. Het gevoel van eenzaamheid overrompeld mijn lichaam.

Snel stap ik uit mijn trance en ga verder met mijzelf afdrogen. Ik doe mijn haar in een laag knotje en poets mijn tanden snel. Zodra ik mezelf heb gehesen in een zwarte jeans en een zwart shirtje kijk ik nog even hoe het weer is en pak ik vervolgens een leren jack die ik heb gescoord in de sale.

Ontbijten doe ik nooit dus ik loop direct naar mijn auto, ondanks dat het niet de mooiste en nieuwste auto is ben ik er enorm trots op. Ik heb met moeite al het geld bij elkaar gespaard om hem vervolgens tweedehands te kopen.

Zoals je al hebt gemerkt heb ik het niet breed dit is dan ook de reden dat ik 2 banen heb. Ik werk overdag in een cafeetje als bediende en s avonds maak ik kantoorpanden schoon. Na een paar rondjes te hebben gereden vind ik eindelijk een parkeerplaats in de drukke hoofdstraat waar het cafeetje zich bevindt.

Zodra ik naar binnen loop zie ik dat mijn baas Erik ook net is aangekomen. Ik werk nu al bijna 3 jaar lang met veel plezier voor Erik. Hij is niet alleen maar mijn werkgever maar ook een goede vriend. Het eerste wat mij opviel tijdens onze eerste kennismaking waren zijn warme bruine ogen en zijn glimlach. Hij runt samen met zijn man Alex het cafeetje, die alleen de vrijdag en zaterdag werkt.

Het is ondertussen al 08:00, de eerste klanten lopen al naar binnen. Nadat ze plaats hebben genomen aan een tafel loop ik naar ze toe om hun bestelling op te nemen. De vrouw op leeftijd schenkt me een glimlach en wenst mij een goede morgen toe. Ik glimlachte breed en groette de mevrouw en haar partner vriendelijk terug. Ik nam beide bestellingen op en op het moment dat ik de bestelling wilde maken, kwam mijn collega Samira binnen. Ze schonk mij een arrogante blik en liep direct door naar achter.

Samira heeft mij nooit gemogen en dat liet ze maar al te graag merken. Al vanaf de eerste dag dat ik begon maakte ze denigrerende opmerkingen. Ik probeer haar gewoon te negeren en op mijn werk te focussen. Zodra ik de bestelling heb klaargemaakt, loop ik naar het stel toe en plaats hun bestelling op tafel.

"Geniet ervan." zeg ik en mijn mond vormt zich tot een glimlach.

<><><><><><><><><><><><><><>

Het is inmiddels al 14:00 en de klanten stromen binnen. Na een kleine pauze neem ik de ene na de andere bestelling op, terwijl ik Erik gestresst alles zie klaar maken. Ik zie dat Samira rustig op haar gemakje koffie aan het drinken is en doet alsof ze alle tijd van de wereld heeft. Ik probeer mijn woede in te houden en loop naar tafel 3 om de bestelling op te nemen van twee dames.

"Goedemiddag welkom bij 'het cafeetje' , kan ik iets voor jullie inschenken?". Ze kijken mij beiden vriendelijk aan en bestelde hun koffie.

Terwijl ik naar Erik liep om de bestelling door te geven zag ik dat hij Samira aan sprak op haar gedrag. Nadat Erik de bestelling van de twee dames heeft klaar gemaakt, wil ik me omdraaien om de koffie's naar tafel 3 te brengen maar ik kom keihard tegen iemand aan. Hiervan was het gevolg dat beide koffie's over mij heen keepte. Ik gilde het uit van de pijn toen de twee hete drankjes mijn huid raakte. Voor ik het weet voel ik een hand op mijn schouder, ik kijk omhoog en heel even lijkt alles stil te staan. Ik staar een paar seconden in de donkerste ogen die ik ooit heb gezien.

Snel kom ik terug naar de realiteit wanneer de jongen waar ik tegen aan kwam droog vraagt "gaat het?"

Toen kwam de opgespaarde woede van de koude douche en Samira eruit. "Ziet het eruit dat het gaat? Wat denk je wel niet klootzak. Ik heb hele hete drinken over me heen gekregen".

"Jij kwam tegen mijn aan, dus ik zou maar je excuses aanbieden als ik jou was". Zegt hij kwaad terwijl hij intimiderend een paar stappen mijn richting op komt.

Ik verwachtte op zijn minst een excuus maar het enige wat ik kreeg was een grote mond terug.

Voordat ik hem de volle laag van voren kan geven komen Erik en Samira aan gelopen. Erik ziet de koffie op mijn kleding en komt gehaast naar mij toe om te kijken of alles goed gaat. Ik kijk nog even naar de man die dit alles heeft veroorzaakt en ik moet bekennen dat hij absoluut niet lelijk is. Ik zie dat ik niet de enige ben die dit opgemerkt heeft, ik zie Samira al naar hem toe lopen. Ze wrijft met haar hand over de gespierde schouder van de man en vraagt met haar overdreven piepstem.

"Oh mijn god. Gaat het?" Terwijl het overduidelijk is dat hij ongedeerd is en ik in dit geval het slachtoffer ben.

Mijn huid doet nog een beetje pijn terwijl ik de grond wilde schoonmaken, die onder zat met koffie, maar Erik hield me tegen.

"Ga je maar omkleden Noor, Samira maakt het wel schoon."

Samira gunde mij een vieze blik en de jongen keek nog steeds zonder emoties voor zich uit. Ik was weer een beetje afgekoeld en realiseerde me dat het mijn schuld was.

"Sorry, het was mijn schuld".  zei ik zachtjes terwijl ik de jongen aankeek.

Hij grijnsde naar mij en liep zomaar weg. Voordat ik kon beseffen wat er gebeurde was hij al weg. Verwarrend liep ik naar achter om mezelf om te kleden. Wat denkt die klootzak wel niet. Bied ik mijn excuses aan, loopt hij gewoon weg zonder wat te zeggen.

Opgefrist en al ben ik weer alle bestellingen aan het opnemen. Voor ik het weet is het 19.00 wat betekent dat ik door moet naar mijn andere werk. Ik neem afscheid van Erik en Samira, en ik stap mijn auto in. Onderweg naar werk luister ik naar 'survivor' van Destiny Child". Ik zie dat mijn huid nog een klein beetje rood is maar het doet verder geen pijn meer, thuis zal ik er wel crème op smeren.

<><><><><><><><><><><><><><>

Ik laat mezelf op mijn bed vallen, ik ben helemaal kapot. Het is onderhand al 22.00 en ik heb nog niks gegeten. Ik doe wat kasjes open en besluit maar een boterham met kaas te eten. Ik pak de post die ik net heb opgeruimt er bij. Als ik er naar kijk krijg ik al hoofpijn. Ik zit dus diep in de problemen en dit allemaal door mijn vader. Ik wrijf over mijn gezicht en denk bij mezelf: "Waar moet ik beginnen.".

Toen ik 7 jaar was is mijn moeder overleden. Ik woonde toen samen met mijn broer en vader. Mijn vader had zoveel verdriet dat hij aan de drank ging. Hij stopte met werken en kreeg allemaal schulden, mijn broer ging uit huis toen hij 18 werd en liet mij in de steek. Toen ik 19 was had mijn vader teveel gedronken en is toen in een coma beland. Na 2 weken is hij overleden en vanaf toen ben ik alleen geweest. Het is eenzaam in me eentje maar ik heb geen keus en ik blijf doorgaan.

Ik open de brief en zie dat het een brief is van een incasso bureau waarin staat dat ik nog €50 000,- aan schulden moet afbetalen. Ik besluit mijn laptop te pakken en direct een mail terug te sturen.

Geachte heer/mevrouw,

Op 3 februari ontving ik van u een brief waarin u een bedrag van €50.000,- van mij vraagt. Ik weet dat ik dit bedrag aan u verschuldigd ben, maar ik kan dit bedrag niet in één keer betalen.

Ik verzoek u om een betalingsregeling met mij te treffen, zodat ik de schuld in termijnen kan aflossen.

Ik wacht uw spoedige reactie af.

Met vriendelijke groet,

Noor Sabouni