Chaeyoung: Senden nefret ediyorum. Şu sekiz senin içinde beni yedi kere aldattın mı?
Namjoon: Evet.
Chaeyoung: Karşımda nasıl bu kadar rahat oturursun? Biz neler atlattık, neler yaptık.. İnanmıyorum.
Namjoon: Seni Sevmiyorum.
Chaeyoung: Bazen İnsanlar'a özel mücevherlermiş gibi davranabiliyorum. Çünkü her gün fikrimi değiştirebilirim. Seni denemek istemedim.
Ama hala Doğum Gününü ve Anne'nin en sevdiği şarkıyı biliyorum.
Namjoon: Ne?
Chaeyoung: O Sürtükler gibi sürtük olamadığım için affet beni.
Namjoon: Özür dil-
Chaeyoung: Hoşçakal.
*Kapıyı çarpıp çıkar*
