Bir yaz vedasıydı Eylül . Tende yanan güneşe son günlerdi. içimde ateş ateş yanan sana ise eklenen yeni bir mevsimdi . yeni bir rüzgâr okşayacaktı beni öptüğünde saçlarımı . Tenimi yakan terin olacak. şu dünyamda güneşim yerini alan sensin sevdiğim. özlem binmişti göğsüme seni görememe hali yüklüydü hüznüme . sitem değil parmak uçlarımda uyuşukluk sensizlikten tahammülsüzlüğü benimkisi . düşününce düşleyince seni görme arzusu beni benden alan . Yüzünde yeni keşiflere yol alma isteğindeyim yine bir mimiğine o gülüşüne cümle kurma girişiminde bulunmak istemem , durduramamazlığım kendimi yüzünü ezberlemem . gözlerinde kaç yeşil buluştu . gülüşüne kaç umut verici etki , sesinde ellerini kullanmana gerek bırakmayan bir yan , terinin o tadı peki neydi ? seni özlemem mi bir şairin şiiriz kalışı gibi
aç susuz gibi
