Ako nga pala yung klase ng lalake na walang emotion kahit saktan ako ng paulit ulit kahit pag PapAkamatay kayang suungin para lang sa ikakasaya ng katawan..
Pero diko namalayan unti unti kong natutunan pano maging masaya, malungkot at magalit
Ng nakilala ko ang aking mga tunay na naging mga kaibigan kahit sa hirap na aking natamasa silay nandyan parin sa aking tabi ng dimo namamalayan
Pero nung akoy umibig sa unang babae nag pasaya sakin lahat yun ay nawalan ng sigla ng dahil lang sa kanya at akoy bumalik sa aking pustora na walang pake sa kahit kanino man
At nawalan ng sigla ang mga ngiti at ang lungkot napalitan ng lumbay at ang galit ay napalitan ng pag kamuhi.... Lahat nlng ba ay gusto akong saktan ng paulit ulit... Nasa punto ako ng buhay ko noon na gusto ko nalang mag pakamatay..... Mga panahong akoy galit sa mundo at galit sa lahat ng tao....
Nag hahanap ng mga salitang "MAHAL KITA" Na diko nmn nakikita kahit sa kaibigan, pamilya, bat diko dama?
Akoy baliw sa salitang Pag Ibig hinahanap sa maraming taong dumating sakin pero isa lang nag paramdam sakin ng totoo Jesus ang.kaniyang pangalan ang mga matang walang buhay mga ngiting walang sigla lungkot at galit.... Siya ang Nag ayus sakin kahit andumi ko... Kahit ako nasugatan sa mga nakaraan
Siya parin ang gumabay sakin at nag turo ng.mga kelangan kong matutunan
Siya ang tunay na pag ibig na di mo kelangan bitawan.... masakit ang mang iwan..lalo na kung siya nag ayus sayo at nag mahal sayo ng totoo na di natagpuan sa iba.
