Şeytan Avcıları ~ Lukanette

2

Usta Fu gelip hepimize gülümsedi. Yaklaşık 10 kişiydik. Diğerleri benden 2 yaş küçüktü. Onların yanında kendimi dev gibi hissediyordum. Aslında onlardan çok uzun değildim ama vücut yapım onlarınki gibi değildi. İçim hava dolu gibi duruyordu. Özellikle kollarım.

"Eğitimizin ilk gününe hoş geldiniz!"

"Burada daha ne kadar duracağız? Ayaklarım ağrıdı! Günlük Banyomu bile  yapmadım!"

Bu Chloé Bourgeois'dı. Babası Sarayda elçilerden birisiydi. Baya önemli birisiydi Babası.

"Üzgünüm, Bayan Bourgeois ama istediğiniz zaman banyo yapamazsınız. Gerekmediği süreçte tabii."

"NEE?!-" Diye bağırdı Chloé ama Usta Fu elinle bir işaret yaptı ve Chloé'nin susmasını sağladı. Büyü yapmıştı.

"Hepiniz ilk önce yerleşin. Bugünlük istediğinizi yapabilirsiniz. Yarın saat 5 de burada olmanızı istiyorum. İyi günler." diyip kaybolmuştu. Asıl soru şuydu; Biz nerede kalacaktık? Kaldığımız yer neresi olacaktı?

🌙

"Sen niye bu kadar normalsin Adrien?" diye sordu Nino bavulunu karıştırırken. Evet, 5 erkeği bir odaya koymuşlardı. Çok şanslıydım (!) ki ben dışında herkes aynı sınıftaydı. Adrien Nino'ya döndü.

"Normal olmak kötü bir şey mi?"

Adrien'nın ortaokuluna kadar Chloé'den başka arkadaşı olmamıştı. Biraz saf kalıyordu erkeklerin arasında. Nino elini Adrien'nın omzuna koydu. 

"Kötü bir şey değil ama biz bu kadar garipken senin normal olman canımı sıkıyor." Adrien anlamamış ifadeyle Nino'ya baktı. Nino Adrien'ın bu haline kahkaha attı. "Şaka yapıyor," dedim kendimi tutamayarak. Yoksa çocuk ile oynamaya devam edeceklerdi. "Sen takma." Adrien'a gülümsedim. Eliyle ensesini kaşıdı Adrien. "Şey geyik yapmaktan pek anlamıyorum."

"8 ayda alışırsın bence." bunu dememle Kim atlamıştı. "2 yıldır aynı sınıftayız. O zaman alışamadı da şimdi mi alışacak?" Herkesle tanışmıştık. Tabii aynı sınıfta olduklarını biliyordum. Kim, beni pek sevmemişti. Aslında beni görmediği halde sevmiyordu. Çünkü akşamları Juleka dışarıya çıkmıyordu. Her seferin de bir bahane uyduruyordu. Gitmemesinin iki sebebi vardı. 

Birincisi Juleka bir hortlaktı.

İkincisi Juleka'nın eski erkek arkadaşı İblisti. Akşamları evden dışarıya çıkınca rahatlık vermiyordu. Çok şanslıydık ki eve giremiyordu.

Benim yerime Max, Kim'e cevabı yapıştırmıştı. "Biz okulda böyle rahat davranmadığımız için Kim." Ben de kafamı sallamakla yetinmiştim.

Dışarı nefes almak için çıkmıştım. Aklımda binlerce soru vardı.

Nasıl olacaktı bu?

İyi bir eğitim alabilecek miydik?

Aileme ne olacaktı?

Geleceğim nasıl olacaktı?

Belki de bunları düşünmek için çok erkendi. Şu anlık sadece yarınki dersi merak ediyordum.