İlk Gün

71 3 1
                                    

Bugün...Okulun ilk günü...Ortaokul bitti ve şu an lisedeyim.Tamda istediğim lisede.Bu yıl tam olarak değişmeyi umuyorum ve o umutla evden çıkacağım.İyi bir izlenim vermek için okul formamı giyiyorum.Aslında çokta güzel bir formam yok.Gri pantolon ve beyaz tişört...Ahh bu şekilde okula gidemem.Güzel görünmeliyim.Bu yüzden dolaptan pembe  ile krem rengi tonlarındaki delikli kazağımı giyip aynanın karşısına geçiyorum ve süslenme çabalarına başlıyorum.Saçlarımın önünden ince bir tutam alıp arkaya tel tokayla tutturduktan sonr hazırım.Ve annemin Pınar çabuk ol diye bağırış sesi...Hiç bitmick bu çile.Neyse ki çantamı alıp evden çıkıyorum ve sahibi olduğumuz pastaneye doğru yürümeye başlıyorum.Hızlı adımlarla pastaneye doğru yürürken ayağım takılıyor ve düşecek gibi oluyorum.Evet şanssız kız Pınar karşınızda....Hiç mi mükemmel bir günüm olmayacak benim,sürekli sakarlıklar...Neyse ki kimse görmedi.

Evet pastaneye geldim ve babama beni okula götürmesini söyledim.Babam oflayarak beni okula bırakma çabaları içerisine girince büyük bir kahkaha patlattım.Galiba babam şu an benim delirdiğimi düşünüyor.Neyse ki bu olayıda atlattım arabaya biniyoruz.Yolda giderken uykum açılsın diye babam bangır bangır müzikten asla vazgeçmicek galiba.Allah'ım ne bu çile sabah sabah.

Sonunda okula geldik.İçeri girdiğimde çok yakın arkadaşım Hatice'yi gözlerimle aramaya başladım.Kahretsin!Hatice yok.Evet ve yine şanssız Pınar karşınızda.Aaaa hatice orda hemen yanına gitmeliyim.Hatice'nin yanına gidiyorum ve direkt dedikodulara başlıyoruz.Mal mal espiiler,hayvancıl gülmeler...Görsen şizofren sanarsın.Birde popi olucaktım.Yokmuş öyle bir dünya ya.

Hatice ile gidip sınıflarımıza bakıyoruz ve farklı sınıflarda olduğumuzu öğreniyoruz.Hah bir bu eksikti zaten.İçimden küfürleri sayıyorum.Ta ki sakinleşene kadar.Müdürün kısa konuşmalarından sonra Hatice ile duygusal ayrılık merasimi başlıyor ve bittiğinde sınıflarımıza gidiyoruz.

Neyse ki sınıfta tanıdıklar var.Hemen gidip yanlarına oturuyum diye düşünüp oturdum ama ilk olarak kaynaştığım kişi Çağla ve Seda'ydı.Tenefüste Hatice,Çağla,Seda ve ben gezdik.Ezikler gibi dörtlü napalım çömeziz işte.

Bugün tüm tenefüslerde aynı şekilde gezdik ve çok kaynaştık.Yeni kişilerle tanıştık.Ve bugünün dersleri bitmeye yakınken çıkış zili duyuluyor.Ben Çağla ile birlikte çıkışa doğru ilerlemeye başlıyoruz.Babamı gördüğüm anda Çağla'ya görüşürüz anlamında elimi sallayarak babamın yanına doğru gidiyorum.Arabaya kendimi atarken yorgunum hissini veriyorum ve o anda babam kahkahayı patlatıyor.Şapşik babam benim...Eve ulaştığımızda günün yorgunluğunu yatakta uyuyarak geçirmeye hazırlanıp kendimi yatağa bırakıyorum.Ve gözlerim kapanıyor....

SONUMUZ BELLİ Mİ?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin