Dışarısı yeni yeni aydınlanmıştı.Havalar daha ne tam soğuyabilmiş,ne de soğuğa yüz çevirebilmişti. Bu sonbahar gününde okula gitmek beni fena halde rahatsız ediyordu.Evet belki okula sivil gidiyordum,bize ait dolaplar vardı ama nefret ediyordum işte.Bugün kısmetim açılsın diyerekten okula yürüyerek gitmeye karar verdim.Hissediyorum.Bugün kısmetim açılacak! Yatağımdan hızla kalktım ve saate baktım. Geç kalmak üzereydim.Hızlıca üstümü giyindim.Sonra çantamı da alıp dışarı fırladım.Annem vardı ama işim düşmedikçe diyalog kurmazdım.Valla biz fanfic kızlarında ortam böyle.Dışarı çıktım ve hızlı adımlarla okula doğru yürümeye başladım.Çantam omzumdan düşüp duruyordu.Telefonumu almış mıydım ben? Hiç hatırlamıyordum. Belki de çantama koymuşumdur. Çantamı önüme aldım ve karıştırmaya başladım. Çok dağınıktı ve aradığımı bir türlü bulamamıştım. Son bir umut çantama kafamı gömdüm ve aramaya başladım.Bir yandan da yürüyordum.Birden sert bir cisimle çarpıştım.Kafamı çantamdan kaldırdım ve o tanıdık yüzle karşılaştım.
''Harry Styles?'' dedim.
''Salak mısın kızım? Önüne baksana!'' dedi. Tısladım. Daha centilmen biri olarak hayal ediyordum. Sonra aklıma sinsice planlar geldi. Evet o şüphesiz bir bad boydu. O halde ben de...
''Cici kız. Cici kız! Cici kız!'' diyerek el çırptım. Harry bana anlamaz gözlerle bakış atıyordu.Evet onu takmıyormuş gibi yaptım ve umursamadığımı aksine ondan tiksindiğimi belli edercesine
''Gerçekten bir ucubesin.'' dedim ve aldırmadan yürümeye devam ettim. Kesin benden hoşlanmıştı.Arkamdan seslendiğinde kalbimin heyecanla attığını hissettim.
''Kezban!'' diye bağırdı.Birden acı gerçeği farkettim. Harry nasıl Türkçe öğrenebilmişti? Okula gittiğimde şaşırtıcı bir süpriz beni bekliyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BU NASIL FENFİK?
FanfictionDiğer Fanfictionlara misilleme yapan, amacı mizahtan başka bir şey olmayan bir hikaye. Amaç sadece eğlenmek ve o güzel yüzlerinizde bir nebze de olsa tebessüm oluşturabilmek.
