Człowiek w środku jest jak plaster miodu.
Ludzie są szpachelką, nożem.
Zdrapują plaster.
Zdrapują nas, niszczą.
Powoli, kroczek po kroczku.
Jak małe dziecko uczące się chodzić.
Drapnięcie po drapnięciu.
Aż wydrapią wszytko.
Wtedy zostanie nicość.
A ty będziesz mógł odwiedzić szpital.
CZYTASZ
Wiersze ręką pisane
Poetry"Wiersze. Zbiór wierszy. Białe kartki zapełnione wspomnieniami, Zamazane słowa, zdania Czarnym tuszem zostawiający plamy I ślady rąk. Zapach ksiąg starych I ciepło kominka, Utulają do snu wszystkie istoty Wiodące tam swoje echa." - Zoey