TAEKOOK - Intente Ahogar Mis Penas

1

Herkese selam!👋🏻
Hatalarım illaki vardır, çok görmeyin ilk defa böyle bir yere yazıyorum.

Medya benim için çok özel sözlerinde her ne kadar " Ağlamayı kes, her şey iyi olacak. " geçsede her seferinde hıçkırıklara boğuluyorum.

Taehyung ;

Bebeklerin sözcükleri yoktur. Neler hissettiklerini söyleyemezler, sözcükleri olacak kadar büyüdükleri zaman da yaşadıklarını unutmuş olurlar. Unutulan yaşantılar bazen bir iç sıkıntısı bazen bir huzursuzluk bazen lüzumsuz bir sevinç ya da sebepsiz bir telaş kılığında çıkar ortaya. O zaman sözcükler yetersiz kalır. Anlamlar sığlaşır işte o zaman şair olur insan. Eski sözcüklere yeni anlamlar yazar.
Bunlar neden olur bilir misiniz ? Çaresizlikten ve hayata mecburiyetten..

İlk bir bebeğin elini
tutan hep anneden sonra babası olur değil mi bir bebeğin ?
Babam benim elimi hiç tutmamış biliyor musunuz?

Düştüğünde sana birşey olduğunda hep yardım isteyeceğin çok güçlü,seni her zaman  her şeyden önemli  hissettiren kişiden birisi baba olur değil mi?

Küçükken arkadaşlarıma hep;
"Biliyor musunuz? Benim babam çok güçlü, o beni herşeyden çok seven ve beni her şeyden koruyacak olan dünyanın en güçlü adamı,Ben babamı çok seviyorum."
Demek isterdim, ama hiç bir zaman bu düşündüğüm şey olmadı biliyorum olmayacak'ta.
Arkadaş çevrem hep " Senin gibi olmak istiyorum tae, senin yerinde olmak isterdim,senin gibi bir aileye sahip olsam daha güzel olurdu..." Gibi şeyler söylerlerdi çoğu zaman.
Ama herşey dışarıdan güzeldi işte içini kimse bilmiyordu, ben diyemezdim ki benim yerimde hiç olmak istemezdin, yaşadığım bu hayatı yaşamak istemezdiniz, hiç biriniz. Aksine ben ne de çok isterdim onların yerinde olmayı çünkü onların, babaları güçlü, çocuklarını seven ve her şeyden koruyan bir babaları vardı. Gerçekten bunu o kadar iyi anlıyordum ki. Sorunları olan, gördüğüm arkadaşlarımın, babalarının onlarla nasıl konuşup anlaştıklarında her sevgi sözcüklerini görüp, duyduğum zamanlar kalbim o kadar çok acıyordu ki, bastıramıyordum.
Çocuğunun elini sımsıkı saran baba eline o kadar hasretim ki, hissini bile bilmiyorum.
Hâlâ babasının elini sımsıkı saran yaşıtlarımı deli gibi kıskanıyorum, bunun için saatlece düşünüp ağlıyorum.

Günlerin birinde komşumuzun, babasının ve kızlarının sesleri geliyordu, aptal gibi onların mutluluklarını dinledim tırnaklarımı etime öyle geçirmişim ki gözlerim dolduğunda fark ettim.  14 yaşında ve 7 yaşındaki iki kız çoğunun gülüşlerini babasının kızlarına olan sevgisine, mutluluklarına öyle özendim ki, bunun için saatlerce sessizce odamda gözyaşlarımı döktüm.
Aile'yi aile yapan şey neydi ?
Sevgi, saygı, herşeyden önemlisi seni değerli hissettirecek güven olması değil midir?
Benim her şeyim vardı ama mutlu, beni isteyen bir aileye sahip olan bir erkek çocuğu olamadım hiçbir zaman.

Baba..
Neden sana karşı hep kırık hissediyorum, Neden senin biricik çocuğun olamadım, Neden beni bir çocuğun olarak hissettiremiyorsun ?

Anne,ben saçlarımın okşanmasını çok severim biliyor musun? Sen,ben uyuyuna kadar saçlarımı hiç okşamadın anne.
Saçlarımdan nefret ediyorum anne.
Hepiniz ayrı ayrı eksik bıraktınız bir yanımı.

Çevreme ruhsuz, üzgün, sinirli,  asabi gözükmek en son isteyeceğim şeyden birisi. Hissettiklerim,yaşadıklarım beni öyle yıpratmış ki arkadaş çevreme soğuk davrandığımın hiç farkında olamamıştım hiçbir zaman.
Arkadaşlarımın yüzüme, göz bebeklerimin içine bakıp söylediklerinde fark ettim.
Dibe batıyordum tanrım.
Kimi incittiysem ve bunu hissettiysem hep kendime zarar verdim ve ben suçsuz olduğumu bildiğim halde dilediğim özürler için hep kendime zarar verdim -Kendime yapmasaydım bu zamana kadar nasıl gelirdim ki ? -
Artık kesik bile atamayacak haldeyim biliyor musun tanrım?