De werkelijkheid is zoals ik had gedroomd

Hoofdstuk 1✨

Ik word wakker door het getril van m'n telefoon. Ik kijk op m'n telefoon en zie dat ik 7 gemiste oproepen heb van Stefanie. Ik bel haar terug. "Hey" zeg ik schor. "Hey Sterre, kom je vanavond naar mijn verjaardag?" Zegt Stefanie.
"Ja is goed!" Zeg ik. "Heb je nog iets wat je graag wilt hebben?" vraag ik aan Stefanie.
"Doe maar wat jij denkt dat leuk is" zegt Stefanie.
"Oké dan zie ik je vanavond!" zeg ik.
"Tot vanavond!" zegt Stefanie.
Ik stap uit bed en loop naar de woonkamer.
Ik kijk om me heen en zie dat het een troep is.
Chips zak op de tafel die bijna leeg is, een vest en een jas over de bank, cola op de tafel die om is gevallen, overal glazen en vooral veel stof.
"Het is hier een zwijnenstal" zou mijn vader hebben gezegd. Gelukkig ziet hij dit niet want anders zou hij denk ik mijn appartement opzeggen. Ik mis mijn ouders wel iedere dag. Even gezellig een kopje thee of zo dat zit er niet in. Maar doordat ik hier woon kan ik wel de studie geneeskunde volgen. Mijn droom is om een eigen ziekenhuis te openen waar alle mensen kunnen worden geholpen. Maar ja, ik moet eerst mijn studie afmaken en daarna gaan werken en gaan zorgen dat ik mijn eigen huis kan betalen, want op dit moment leef ik van het geld van mijn ouders. Ineens besef ik me dat ik moet gaan opruimen want als er iemand onverwachts op visite komt, wordt diegene gek. Ik zet muziek aan en begin met opruimen. Als ik eindelijk klaar ben met opruimen zet ik de muziek uit en loop naar de badkamer. Ik spring snel onder de douche en kleed me aan. Ik doe een lichte spijkerbroek aan met een wit Levi's shirt aan en witte sneakers. Ik doe nog mijn leren jasje aan en pak mijn telefoon uit m'n kamer en loop naar de woonkamer waar mijn zwarte schoudertasje hangt en pak mijn portemonnee en doe mijn telefoon en sleutels erin. Ik loop naar buiten en doe de deur op slot. De zon schijnt en het is warmer dan verwacht. Ik loop naar mijn auto en rijd naar de stad om snel een cadeautje te halen. Ik weet precies wat ze wilt. Elke keer als we samen naar de stad gaan, loopt ze steeds naar dit tasje, maar zeurt ze steeds dat hij nooit in de sale is. Ik reken snel af en loop weer terug naar mijn auto. Ik rijd naar het huis waar Stefanie woont. Als ik aankom bij haar huis, zie ik een paar andere auto's.Ik loop naar de deur en wil net op de bel drukken als de deur al open wordt gedaan door Stefanie.
"Hey Ster!" zegt ze.
"Hey Stef!" zeg ik dan.
"Gefeliciteerd schat!" zeg ik.
"Dankjewel lieverd." zegt ze.
"Kom binnen." zegt ze.
Ik volg haar naar de woonkamer waar al behoorlijk wat mensen zijn.
Het is behoorlijk warm hier binnen.
"Wil je wat drinken?" Vraagt ze aan me.
"Ja lekker, doe maar een cola." Zeg ik.
Ik volg haar naar de keuken waar ze het drinken voor me pakt.
"Hoe gaat het met je?" Vraag ik.
"Goed, met jou?" Vraagt ze.
"Ja gaat goed, wel druk met m'n opleiding maar dat heb ik dr voor over." Zeg ik.
We lopen naar de woonkamer waar mensen met elkaar aan het praten zijn en Stefanie gaat zitten op de bank en ik ga naast haar zitten. Ik praat met wat mensen en dan komt ineens een jongen naast me zitten.
"Hoi, jou heb ik nog niet eerder gezien volgens mij." Zegt hij.
"Hoi, ik jou ook niet volgens mij." Zeg ik.
Hij ziet er leuk uit en is zeker niet lelijk, maar dit soort jongens hebben bijna altijd een vriendin.
"Ik ben trouwens Matthijs." Zegt hij.
"Ik heet Sterre." Zeg ik.
"Leuk je te ontmoeten Sterre." Zegt hij
"Insgelijks." Zeg ik.
Ergens komt hij me bekend voor, maar ik kan niet zo bedenken waarvan ik hem dan ken.

We hebben heel de avond gepraat en ik vond het echt heel gezellig. Ik heb Stefanie bijna niet gezien, omdat ze al snel dronken was en met een jongen stond te zoenen.

Ik sta op het punt om weg te gaan, als Matthijs ineens in de gang verschijnt.
"Mag ik je nummer misschien? Ik vond het echt heel gezellig en zou vaker met je af willen spreken." vraagt hij.
"Ja tuurlijk, ik vond het ook gezellig."
Hij pakt z'n telefoon uit z'n broekzak en kijkt me vol verwachting aan.
"Mijn nummer is 06********."
"Ik stuur je van de week een berichtje."
"Is goed. Dan ga ik maar eens."
"Ja, ik ga ook zo."
"Doei."
"Doei."

Nadat ik Stephanie nog gedag heb gezegd, loop ik naar m'n auto en stap ik in.
Ik rijd naar huis en als ik thuis aankom, besef ik me ineens wat er allemaal vanavond is gebeurd: Ik heb Matthijs ontmoet, ik heb hem mijn nummer gegeven en hij zei dat hij vaker wilde afspreken.
Misschien bedoelt hij het helemaal niet op die manier en wilt hij gewoon vrienden worden.

Ik besluit het maar te laten en ik zie wel wat het wordt. Ik kan sowieso nu geen relatie beginnen, omdat ik er gewoon geen tijd voor heb.

Ik kleed me om, poets m'n tanden en ga in bed liggen. Ik lig nog een tijdje te piekeren over school, maar na een tijdje val ik in slaap.

Eerste hoofdstuk van dit boek.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden.
Dit is trouwens mijn eerste boek, dus als er wat fouten in zitten of dingen die niet horen, laat het me dan weten, dan pas ik het aan.