There are many persons ready to do what is right because in their hearts they know it is right. But they hesitate, waiting for the other fellow to make the first move- and she, in turn, waits for you.
Bakit nga kaya ganon? Sa isang relationship pag nagalit ka sa isa your both expecting na iaapproach ka nila wherein ang totoo sa kahihintay nyo parehas hindi nyo alam na unti unting nawawala na ang kapit nyong dalawa and before you knew it you both ended the relationship. And both of you leave each other broken…
You can predict you can't become, lost in your ways
I miss you most now you're gone, I'll never be the same
I can hold back when it shows, I'm breaking down to say
I won't forget who you were, you're everything to me
And if I leave you here forever
Forever I would stay
Cause I've been feeling so much better
With every single day
And if I could control the weather
The clouds and the rain
I know you're part of something deeper
You're better off this way
And now you left me here forever
Forever I will wait
I know someday we'll be together
Binaba ko na ang gitara ko tapos na kong kumanta sa isang gig ko. Ako nga pala si Jared, I really love music. Iyon ang aking stress reliever dun ko nalalabas lahat ng sakit na nararamdaman ko parang bakla lang… pero bat kaya ganon pag ang mga lalaki nag express ng nararamdaman nila bakla na agad? Di ba nila naisip na although hindi kasing emotional ng babae ang mga lalaki nasasaktan din naman kami mas pinipili lang talaga naming tumahimik kasi at least dun titingnan kami na matatag pero ang totoo gusto na naming pumunta sa isang bundok at isigaw lahat ng nararamdaman namin.
Ang ganda nung kanta ko no? kung tatanungin nyo kung bakit yun ang kinanta ko? Well mahihirapan kayong alamin… pero dahil mabait ang author nitong story na to ikwekwento nya sa inyo. (a/n:pagbigyan nyo na ko minsan lang hahaha)
JARED’S POV
Kailangan na ba talaga nating tapusin? Di ba pwedeng maayos to? Yan ang mga huling sinabi ko sa kanya pero para syang bingi non at desidido na sya talagang iwan ako kasalanan ko naman daw lahat eh… magmakaawa? Nagawa ko na yun pero tumalikod lang sya sakin at iniwan ako na nakaluhod dun at sumama sa iba… sa best friend nya… ang sakit… di ko alam na masakit pala talagang magmahal…
Kasalanan ba na mahalin mo ang isang tao? Kasalanan bang Makita ko ang sarili ko na kasama sya? Hindi naman di ba? Bat sabi nila love conquers all pero bakit ganon kahit gano ko sya kamahal bakit hindi nasalba? Pagkakamali ko nga ba talaga lahat?
Mahirap masaktan ang lalaki especially pag naloko… anong karapatan nilang sabihin na manloloko ang mga lalaki? Bakit lalaki lang? hindi ba pwedeng pati babae? Ang unfair lang ha… hindi kami manloloko kung hindi kami unang niloko… at wag lahatin please lang… kasi naman ang problema sa babae naghahanap ng perpekto… walang perpekto sa mundo… lahat yan may flaws ang pagtanggap at pag intindi sa isat-isa ang kailangan para maging perfect hindi ang tao pero ang relationship. Once you are in a relationship although mahal mo ang tao dapat may ititira ka pa din sa sarili mo. Wag nyong higpitan ang kapit sa isat- isa dahil baka may masakal sa inyo at masaktan lang ang bawat isa and lastly, dapat open kayo sa isat- isa no secrets kasi pag yan sa iba nagsabi maaaring sa iba sya magkagusto.
