17.09.1xxx
her gün okul otobüste gördüğüm bu çocuk çok yakışıklı. ama onun gözü benden başka herkeste. ama sadece onu görebilmem bile tanrının verdiği bir şans. ah tanrım... acaba bir gün beni sevmesini sağlayacak mısın? yoksa bu 4 sene boyunca böyle mi devam edecek?
18.09.1xxx
bu sabah otobüse bindiğimde güldüğünü gördüm. daha önce hiç güldüğünü hatta sesini bile duymamıştım. onun güzel kahverengi gözleri var. güzel kahverengi, rüzgarda dalganan saçları var. ve bütün vücudu neredeyse sargılarla kaplı. sınıftaki kızlar konuşurken onun sürekli intihar etmeye çalıştığını duymuştum. acaba neden bunu istiyor?
19.09.1xxx
bu sabah en arkada cam kenarında oturuyordu. hasta gibiydi. yanında kimse de yoktu. acaba dışlanıyor mu? eh... toplumdan farklıysan dışlanırsın. bu hayatın kuralı değil mi? acaba yanına mı gitsem? hayır.. bende o cesaret yok.
20.09.1xxx
hay sikeyim.... bugün otobüse binmedi. eh o yoksa daha fazla yazacak bir şeyim yok..
21.09.1xxx
1 gün önce yaptığı gibi en arkaya geçti. etrafı yine boştu. bütün cesaretimi toplayıp yanına oturdum. kafasını hafifçe çevirip bana kısa bir bakış attı. sol gözü sargılıydı. yine intihar mı etmeye çalışmıştı yoksa? o zaman... dün hastanedeydi. o yüzden gelmedi. ah adını bile bilmiyorum nasıl konuşma açacağım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
k12'soukoku✓
أدب الهواةBu kitabın herhangi bir açıklaması yok. İçine girip bakman gerek. 「 en iyi derece: 1. #Soukoku #dazaiosamu」
