BEN ALİEKBER 23 yaşındayım Ankaralıyım ve en sevdiğim yemek turşu ve süprizleri çok severim..
Bu gün hastanede ilk günüm çok heyecanlıyım..
Hastaneye girdim o garip koku burnuma öyle bir girdi ki anlatamam yaşadığım en kötü anlardan biriydi temizlik odasına gidiyordum ki o sırada omuzuna biri dokundu
Behran : Sen Ali misin ?
ALİEKBER : Evet benim
Behran : Hastalar seni bekliyor hadi
ALİEKBER : Tamam ! Siz buranın müdürüsünüz galiba
Behran : Evet
ALİEKBER : Memnun oldum efendim
Behran : Bende
Sonrasında hastaneyi tanıttılar bana çok lüks bir hastaneydi hayran kalmıştım ve Doğan Hoca iyi birisine benziyordu çok müthiş bir doktordu..
Meslektaşlarımla tanıştım Hasan , Emir , Şermin , Ela , Burak ve Kader Tanışırken beni küçümsediler ama görecekler...
Hasan : Hoş geldin ama...
ALİEKBER : Nee ?
Emir : Hoşgeldin kardeşim
Şermin : Hoşgeldin burda fazla yer olma istersen...
Ela : Bencede zaten çok kişiyiz
ALİEKBER : Siz ikiniz fazlasının ben burada bir ekip ederim
Ela ve Şermin : Hahaaaha
Burak : Bu dediğine kim inanır
Şermin : Kadir inanır
Ela : hahaha
Şermin : Hahhah
Burak : Hahahahahaaa
Kader : Sen onları dinleme , ben seni bahçeyi göstereyim..
ALİEKBER : Neden olmasın
Ama hastane çok dedikoducuydu herkes beni konuşuyordu...
Ekibin en iyisi Kader ve Emir'di onlar bana normal davrandılar...
Sonrasında hiçbir olay olmadı hastanede boşboş oturdum bahçede düşündüm...
Akşam eve gitmek için hastaneden çıkarken Emiri gördüm
ALİEKBER : EMİR !
Emir : Ne var ?
ALİEKBER : Ben bu İstanbul'u bilmiyorum nerede kalabilirim..
Emir : Vereceğim adrese git
ALİEKBER : Nasıl
Emir : Bana güven yeter
ALİEKBER : Tamam güveniyorum
Adresi verdi bende taksiye binip adresi taksiye verdim ve beni adrese götürdü..
Taksiden indim ve karşımdakı evi gördüm bahçeli mavi renkli ve bahçe duvarında yazılar yazan evdi zile bastım kapı açıldı önce evin etrafını dolandım ve perdesi ve pencereleri örtülmüş olan ev akşam karanlıkta sadece sokak lalmasıyla aydınlanan evin penceresine vurdum içerden tıkırtılar geldi ve evin kapısı açıldı ve kapıda..
