Long Distance RelationSHIT

Chapter 2

PAGLINGON KO.

O_O

Oh Shit.

ROBBY??

This can’t be happening. I’m dreaming. Tell me that I’m dreaming!

Hindi ko alam magiging reaksyon, naiiyak ako. Mixed emotions. Tuwa, pagkabigla at kung ano ano pa. Gusto q syang yakapin pero nahihiya ako sa mama at kapatid niya.

‘Bakit ka nandito?’

Ayan na lang ang nasabi ko sa kanya. Yan lang ang biglang lumabas sa bibig ko. Pinipigilan ko ang pagtulo nang luha ko.

‘Hahahahahaha. Elle, Ang panget mo magulat! Hindi mo ba ko namiss?’ - Robby. Tawa ng tawa. Tsk.

‘Anak bibili lang ako nang makakain natin.’ Tita Lily.

Moment of silence. Awkward. Hays. Magkatabi lang kami sa sofa nila.

ROBBY’S POV

‘Cadet, tuloy na tuloy na uwi mo a. Sayang naman at biglaan. Di mo matatapos contract mo. Crew change kasi e. Magreport ka agad sa opisina pagdating mo ng Pilipinas’

Ayan ang huling paalala sakin ng aming Kapitan.

Andito q ngaun sa cabin ko. Tumira ako dito ng 5buwan.

5 buwan ko ding hindi nakita si Elle. Mahirap ang Long Distance Relationship. Text at tawag lang, bihira ang skype.

Mahirap dahil pag may problema siya, wala ako sa tabi nya para pagaanin ang loob nya. Napakahina ng babaeng un. Konting problema, maiiyak. Hay naku. Malamang kung wala ako, nagpakamatay na un.

Sabagay di q siya masisisi, lumaki siyang walang tatay. Wala siyang kapatid na lalaki. Ako na ang nagsilbing tatay, kapatid at bestfriend nya.

Kinuha ko yung picture nya nasa bulletin board ng kabina ko.

Napaka.irresponsable at burara pa. Minsan ultimo payong pinagaawayan namin.

*Flashback*

‘Ang lakas ng ulan hon, hala panu tau uuwi neto?’ - Elle na tex nang tex.

‘Asan yung payong mo? Sino ba yang katex mo ha! Kanina pa e.’

‘Ayy. Hon, naiwan ko kasi yung payong q sa bahay e. Nagpalit ako nang bag. Hehehe. Ah si Jody

lang, kulit nga e. Magpakita daw tayo.’

‘Hindi kita maintindihan!!!! Kung ano pa yung mahalaga ayun pa maiiwan mo! Buti pa yang cp na yan hindi mo maiwan iwan! Ngayon, matutulungan ba tayo niyan ha?’

Naiinis na ko. Lagi syang ganyan. Tsk.

‘hehe hon, wag ka na magalit. Ayaw mo nun mas matagal tau magkakasama dahil sa ulan? Hehe.’

*End of flashback*

Ganyan siya lagi. Kapag pinapagalitan q siya tatawanan lang niya ako. Hindi ko naman makuhang magalit sa kanya nang dahil sa maliit na bagay e.

Nakakamiss pa sa kanya pag kumakain kami, lagi na lang niya hndi inuubos ang pagkain niya, kaya ang ginagawa ko at konti ang kinakain. Nagddiet daw. Tss. Eh mas gsto kong mataba siya. Para wala nang magkagusto sa kanyang iba.

*Flashback*

‘Hoy Elle! Bakit ang konti nyang kinakain mo ha!?’

‘Eeh. >.;)) Hon, busog pa ko e. Kakain lang natin nang Fries kanina! Tataba na ko niyan e!.'

'Oh sige. Ikuha mo na lang ako nang tubig."

Pagkatalikod na pagkalikod niya, dinagdagan ko yung kanin niya, HAhahahahahaha >:))

Nung nakita niya, nakakatawa yung mukha niya. Akala ko magagalit siya.

‘Hala Rob. Nanganganak ba yung kanin? Nanganak nanaman sila. Hay naku talaga. Panu ko to uubusin.’

Nakakatawa talaga sya. Ayan ang mga bagay na hinding hindi ko makakalimutan sa kanya.

‘Hahaha hon. Ang dami mong alam. Ako nagpaanak nang kanin mo. Haha. Ubusin mo yan. Magagalit si mama pag dm inubos yan.’

*End of flashback*

*After a couple of hours, nakaalis na sya nang barko.*

Nandito na ko ngayon sa airport nang Singapore.

France - Singapore - Philippines ang flight itinerary ko.

Binilan ko si Elle nang stuffed toy sa duty free dito. I'm sure magugustuhan niya to. Ang babaw lan nang kasiyahan nun e. hehe

Makikita ko na din sya sa wakas. Ilang oras na lang nasa Pilipinas na ko.