I'm sorry if u say I need you ft. Daan Zwierink

Part 1

Het is vroeg in de ochtend ik hoor mijn moeder zachtjes de trap op lopen. Ze staat voor mijn deur en duwt hem zachtjes open, ze fluistert zachtjes door mijn kamer "Nina wakker worden". Ik doe net alsof ik slaap en draai me nog even om, dan zegt ze nog eens (maar dit keer iets luider) "Nina". Ik zeg zachtjes "ja ja ik kom er aan". Als mijn moeder de deur sluit en door loopt naar de kamer van mijn zusje (Lola) stap ik uit mijn bed een koude rilling schiet door mijn lichaam. Het liefste ga ik gewoon nog even liggen maar helaas kan dat niet. Ik loop door naar mijn kast en pak een spijkerbroek met een t-shirt en trek het aan. Ik loop de trap af naar beneden. Ik pak een appel uit de fruitschaal en neem een hap dan loop ik naar de woonkamer en pak mijn telefoon. Ik kijk op instagram en zie allemaal verliefde stelletjes, bleh denk ik. Mijn vader komt de woonkamer inlopen en zegt: "kom op doe je koffers in de auto we gaan zo al weg". We gaan naar Parijs. Ik heb er eigenlijk helemaal niet zo'n zin in maar dat laat ik niet merken. Snel ren ik de trap op om mijn koffers te pakken. Als ik mijn koffers heb ik gepakt loop ik voorzichtig de trap af naar beneden en doe ze in de auto. Zodra iedereen in de auto zit pak ik mijn telefoon en mijn oordopjes en zet muziek op. De reis duurt heel erg lang en ik word langzaam een beetje misselijk. We stoppen even bij een tank station en ik stap even uit de auto om mijn benen te strekken. Mijn vader is aan het tanken mijn moeder loopt naar het winkeltje om wat lekkers voor ons te halen. Zodra mijn moeder terug komt met wat lekkers ga ik weer in de auto zitten het laatste wat ik nu wil eten is chocola dan moet ik waarschijnlijk overgeven. Mijn vader heeft betaalt en we rijden weer verder. Als we eindelijk zijn aangekomen op de camping in Parijs stap ik zo snel mogelijk uit de auto ik moet bijna overgeven maar het valt mee. Mijn moeder roept "Nina kun je even helpen met uitladen?". Ik roep terug "Ja ik kom!". Zodra alle koffers zijn uitgepakt en de caravan mooi is ingericht ga ik de camping maar eens verkennen. De camping is best wel groot en er staan veel mensen maar die spreken bijna allemaal Frans dus ik kan niet echt een gesprek beginnen. Dan zie ik een jongen lopen hij is lang heeft blond haar en heldere blauwe ogen het eerste wat ik dacht was zou hij uit Nederland komen? Ik stap op hem af en zeg "bonjour" waarop hij antwoord "hallo jij bent Nederlands zeker haha". Ik bloos een beetje en vraag wat zijn naam is. Hij heet Daan. We hebben een kort gesprekje dan word hij geroepen en Zegt dat hij moet gaan we hebben onze nummers uitgewisseld dus hij roept me nog na ik app je nog wel. Stom verbaasd loop ik terug naar onze caravan en plof op mijn bed neer en het eerste wat in mij op komt is: wauw dat was echt raar.