Grandma : Oh bat ka nagkakaganyan kung may tiwala ka namn pala kay Daniel ?Mother : Hindi naman kase kay Daniel , Kay Sejeong
Grandma : Kahit na ganyan ang apo ko naniniwala akong magiging mabuting asawa yan kay Daniel magkaibigan na sila matagal na
SEJEONG POV
Etong kasal na ito ay hindi biro nabigla ako ng mag desisyon ang aking lola tungkol sa kasal ko
nung bata ako gusto na nya
na ikasal ako pagka Graduate at eto na ngabiglang umuwi sa bahay namin si Daniel at nagustuhan sya ni Lola ng sobra
kaya naman kami ang ikakasal
Matagal na kaming magkaibigan simula pa nung bata kami hanggang pagtanda lagi sya nandyan para sakin at lagi syang nag poprotekta sakin kapag nasa piligro ako
Kapag natatakot ako nandyan sya lagi para pakalmahin ako
DANIEL POV
Well hindi nga biro ito
First of all kasal to at
Ang kasal ay hindi isang laroKaya naman mahirap paniwalaan ang tungkol saamin ni Sejeong
Masaya naman akong kasama si Sejeong napamahal naman na sya sakin kaya lang
Natatakot ako na baka mamaya hindi mag work yung relationship namin
Na baka hindi ako maging mabuting asawa
hindi ako maging perfect na husband para sa kanyaAyoko na umiyak sya ng dahil sakin
Ayoko syang nakikitang nasasaktan
MEANWHILE
Daniel : Dapat pala hindi tayo naglakad
Sejeong : Masakit na nga yung paa ko
Daniel : Kaya mo pa ? malapit na tayo
Sejeong : Anong malapit ?! wala pa nga tayo sa mga kapit bahay naten
Daniel : Hay naku yan kase maglalakad kase minsan
Sejeong : Iwan mo na ako mauna kana
Daniel Laugh !
Sejeong : Talaga naman tinawanan pa ako
Naglakad si Sejeong ng iika ika at bigla syang binuhat ni Daniel