Bölüm 1 "O ö-öldü mü?"

2.3K 92 99
                                    

Jisoo'dan,

Bugün sabah annemle babamın sesi yüzünden uyandım. Elimi yüzümü yıkadım. Üstüme kendimden 3-4 kat büyük olan bir beyaz t-shirt , siyah yırtık kot pantolon ve  beyaz konverslerimi giydim. Saçımı tarayıp, makyaj yapmadan aşağı indim. Çok özel bir şey olmadığı süreçte genellikle makyaj yapmam. Aşağı indimde kahvaltıyı hazır olarak bekliyordum. Ama hazır değildi. Ve annem ağlıyordu. Babam telefonla konuştuğu kişiye bağırıyordu. Annemin yanına gidip elimi tuttum.

"Anne bir şey mi oldu?"dedim merakla.

"Kızım ablana araba çarpmış."gözlerim aniden fal taşı gibi açıldı.

"Ne!?!"bir anda bağırmamla babam telefonu kapatıp, yanıma geldi.

"Kızım ba-

"Siz neden hala burdasınız ki?"dedim babamın lafını bölerek.

"Daha yeni öğrendik. Hem de senin uyanmanı bekl-

Hemen odama çıkıp telefonumu aldım ve arabama doğru koşmaya başladım. Arabama biner binmez arabayı çalıştırdım. Hangi hastane olduğunu  bilmediğim için annemgili aradım. 

Hastaneden içeri girer girmez resepsiyondaki kızın yanına gittim. Arkamdan babamgilde geliyordu. Ameliyathanenin önüne geldiğimde yere çöküp, bağırarak ağlamaya başladım. Annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Babamda bana su getirmeye gitti. Babam bana suyu verince zorlada olsa biraz içtim. Sonra içerden doktor çıktı. Yanımıza geldi. 

"Elimizden geleni yaptık ama hastayı kaybettik." o an bardak elimden düşmüştü.O an benim için herşey bitmişti. Benim biricik ablam, biricik Sooyeon' umuz ölmüştü. 

1 kaç saat sonra

Ablamın cenaze zamanı gelmişti. Simsiyah giyinip, kafama da başörtüsü takıp arabama bindim. Oraya vardığımda mezar taşının üstündeki yazı dikkatimi çekti.

Kim Sooyeon                                                                                                                                                                      Doğum Tarihi; 14.11.1992                                                                                                                                                Ölüm Tarihi; 14.11.2018

Ah! Bugün ablamın doğum günüydü. (Bu arada Jisoo 23, ablası 26 yaşında. Jisoo'nun ablası savcı, Jisoo başkomiser, Chaeyoung komiser, Lisa da komiser. Jennie ise moda tasarımcılığı yapıyor) Nasıl unuturum. Cenaze başlamadan hemen oradan ayrıldım.Orada kendime bir söz verdim. 'Ablama çarpıp, sonrada kaçan kişiyi bulacaktım.' ve 'bundan sonra asla cuma gününü sevmiyecektim. ' 

03.17 

Annemgil çok aradığı için telefonumu sessize alıp,bu saate kadar yürüdüm. Ama artık çok yorulduğum için en yakınımdaki banka oturdum. Ve bu saatte burada kimse olmayacağı için ağlamaya başladım.

Jennie'den,

Flashback

Sabah arabada telefonumla konuşurken,telefonum düştü.Görünürde araba olmayınca da dikkatlice telefonumu aldım.Ama alırken gaza fazla yüklendim. Kafamı kaldırdığım an bir genç kıza çarptım. Hemen arabadan indim ve nabzına baktım. Yok denecek kadar azdı. Cüzdanı alıp içine baktım. Kimliğine baktım.

Adı Kim Sooyeon'du.

Cüzdanını çantasına koyarken bir fotoğraf düştü.

(Bu resim gerçek hayatta da Jisoo ve ablasının resmidir)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bu resim gerçek hayatta da Jisoo ve ablasının resmidir)

Sonra korktuğum için resmide alarak arabamla oradan uzaklaştım.

Flashback end

Gece -aslında saat üç ama olsun- yürüyordum. Ağlayan birini gördüm. Aslında yanına gitmicektim ama ağlarken konuştuğu şeyler dikkatimi çekmişti.

"Abla seni çok seviyorum. Neden öldün ki? Bizim hikayemiz bu kadar kısa mıydı? Ablaaa"

Merakıma yeni düşüp, yanına oturdum.

"Neden ağlıyorsun?" yüzünü kaldırıp,bana baktı. Yüzünü görünce ufak çaplı bir şok geçirdim. Bu o fotoğraftaki çarptığım kızın yanındaki kızdı. Yani çarptığım kızın kardeşiymiş.

"Ablama araba çarpmış"dedi hala sessizce ağlayarak. Şuan vicdan azabından ölebilirdim.

"O ö-öldü mü?" dedim zorlukla.

"Evet" diyince ağlamamak için kendimi zor tuttum.

"Başınız sağolsun. İstersen seni evine bırakabilirim."diyince bana baktı.

"Aslında bir kaç gün eve gitmicektim."dedi. Aslında çok güzeldi.

"Peki, nerede kalacaksın?"

"Bilmiyorum. Paramda yok."

"Herhangi bir gidebileceğin bir arkadaşın var mı?"

"Var ama bugün gitmiycem"

"İstersen bugünlük bende kalabilirsin"bana baktı. Şimdi neden bunu söyledim ki daha çok vicdan azabı mı çekmek için?

"..."



Bölüm Sonu

Kudurun kapak fotosu konuyla çok uyumlu jsfjuhejık. Herneyse bu yaptığım en iyi kurgu!

𝐛𝐞𝐧𝐜𝐡 | 𝐣𝐞𝐧𝐬𝐨𝐨 ✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin