Isang araw niyaya niya kaming sumama sa church nila.
Dun ko naramdaman yung presence ni Lord pagkapasok ko.
Hindi pa man naguumpisa parang tutulo na yung luha ko.
Kasi alam kong kailangan ko na talagang magsisi sa lahat ng kasalanang nagawa o ginawa ko.
Nangako ako kay God na magbabago na ako.
Kaya every may gawain andun ako, nagdedevotion, nagprepray para sa iba at syempre yung pinakafavorite ko na praise and worship.
Lahat yun ginawa ko. Inoffer ko na nga rin yung puso, isip at buhay ko para kay Lord eh.
Hanggang sa nagCampus Ministry kami.
Ang saya palang makakilala ng katulad mo ding nanampalataya sa Diyos.
I can't believe na may mga bad sides din pala sila pero pinagsisihan na din nila.
Everyday kong pinagsisihan yung mga times na may nangangailangan sa akin pero di ko tinulungan.
Buti na lang may mga tapat akong kaibigan na andyan at gusto nila akong tulungan maging mabuti.
Hanggang ngayon eto pa rin ako nagbabago pa din tulad ng kagustuhan ng Diyos sa buhay ko.
Kailangan kong magrepent para na din sa sarili ko at sa mga nakapaligid sa akin.
Isa ako sa magpapatunay na madaling magrepent kung kasama mo si Lord sa buhay mo.
Kaya ako nagrepent dahil I want more of Him and less of me.
Kung hindi ako nagrerepent hindi ako magiging mabuting tao ngayon.
Moral Lesson:
-Let God be the center of your life.
