Hoofdstuk 4

85 6 8
                                    

Pov Daan

Op het moment dat Rosa's lippen de mijne raken, gaan er talloze gevoelens door me heen. Rosa die mij kust... Ik sluit mijn ogen en ga erin mee. Hoe kan dit denk ik. Waarom kust ze mij? Ik vind Rosa echt een super leuke meid. Maar op deze manier heb ik haar nog nooit bekeken. Haar lippen zijn zacht en ik voel dat ze zich helemaal ontspant. Het is fijn, denk ik. Heel fijn zelfs. Dan trekt ze zich terug. Verbouwereerd kijkt ze me aan. Ik zeg nog dat het goed is, maar ze begint weer te huilen. Ik pak haar weer vast en troost haar. Maar dit keer met een ander gevoel, ben ik verliefd?

Pov Elisa

De directirce is stug verder gegaan met het uitdelen van de diploma's. Ik vraag me af hoe het met Rosa is. Ze was zo in shock net. Sowieso wat is er gaande? Ik snap er echt helemaal niks meer van. Ze vertelt me meestal alles.

*Flashback pov Elisa*

'Waar is de chips Lies' vraagt Rosa. 'In het keukenkastje linksboven.' Rosa en ik houden een pyjama party. Nou ja,,, party? Party met zijn tweeën. We logeren weer eens, wat namelijk al erg lang geleden is. We hebben besloten er een typische meidenavond van te maken. Chips, meiden films en natuurlijk het gespreksonderwerp: JONGENS! In onze onesie ploffen we neer op de bank. "Welke film kijken we eerst Rosa?" Twilight of the Hunger Games?" 'The Hunger Games', antwoordt ze. 'Ik wil die sixpack van Josh Hutcherson wel zien', zegt ze er met een lachend gezicht bij. Ik lach ook. Rosa en jongens is altijd al moeilijk geweest. Maar de momenten waarop dit wel bespreekbaar is, zijn bijzonder. 'Roos, hoe zit het nou tussen jou en Daan?' 'Hoezo?" 'Nou, jullie zijn altijd zo close samen.' 'Niks bijzonders, gewoon goede vrienden.' 'Oké dan maar.'

Later deze avond besluiten we Truth or Dare te spelen. Gedurende de hele avond gaat het ook nog over jongens. Verder ook nog over Rosa en over mij. Want we zijn nou eenmaal goede vriendinnen, wij hebben geen geheimen voor elkaar. Dat is wat we vanavond afgesproken hebben. Om 03.00 u vallen we in slaap.

Einde Flashback

Pov Daan

Nadat de diploma uitreiking tot zijn einde gekomen is, werd mij verzocht me te melden bij de directrice. Rosa en ik hebben de hele tijd in het kantoor gezeten. Uiteindelijk is Rosa tegen mijn schouder aan in slaap gevallen en ben ik bij haar blijven zitten. Mijn ouders hebben af en toe een blik met 'Daan het is ook jouw diploma uitreiking' gegeven. Maar ik ben gewoon blijven zitten. Toen ik het applaus hoorde en de menigte de door de gangen richting de uitgang liep, heb ik Rosa voorzichtig wakker gemaakt. Kort daarna zijn onze ouders binnengekomen. Linda en Martin hadden de directice blijkbaar al ingelicht over de situatie die zich net voordeed. Dat bleek uit de korte woordenwisseling die Rosa had met haar. De directice toonde haar begrip en wenste Rosa veel succes met haar vervolgopleiding. Belachelijk vond ik. Dat is geen manier om een schoolcarrière fatsoenlijk af te sluiten. Hoe dan ook, toen Rosa tussen Linda en Martin het kantoor uitliep, werd mij verzocht nog even te blijven. Mijn ouders zijn ondertussen ook aan tafel gaan zitten. 'Dit is dus het moment dat ik een laatste preek ga krijgen' mompelde ik. 'Daan, dat zijn geen manieren' zei mijn vader. 'Ik heb verdorie tenminste gevoelens' riep ik overstuur. De directice wist me snel tot rust te brengen. 'Daan ik heb er bewondering voor hoe jij je zo bekommert over Rosa' zei ze. 'Maar Rosa heeft veel emotionele vlakken waarbij je op zal moeten letten'. 'Ja dat weet ik mevrouw'. 'Hoe jij vanmiddag om bent gegaan met de situatie die optradt, is niet correct'. "Dat besef ik ook mevrouw'. 'Hoe dan ook heer Simonsen, u bent geslaagd en hebt een hele toekomst in het vooruitzicht.' Met deze woorden werd ook mijn middelbare school afgesloten.

Iets later liep ik dan ook zonder Rosa, maar met alleen mijn ouders de deuren uit.

Met mijn gedachten bij Rosa, liet ik snel in de groepswhatsapp van basketbal weten dat ook ik mijn diploma in handen had. Daarna appte ik naar Rosa:

'Lieve Rosa,

Ik ben erg geschrokken naar wat zich vanmiddag voordeed. Zoals je misschien niet meegekregen hebt, ben ik boos naar *de klootzak* gelopen en heb ik me niet in de hand kunnen houden. Ik heb dan ook een preek gekregen van de directice (ja haha, ik kan me niet gedragen ik weet het)... Ik denk steeds aan wat er gebeurd is tussen ons. Ik ben er voor je als je me nodig hebt. Ik mis je Roosje, veel kussen :$ en knuffels, Daan'

Pov Rosa

Vlug lees ik Daan's bericht. Er trekt een pijnlijk gevoel door me heen als ik de regel 'Ik denk steeds aan wat er gebeurd is tussen ons" lees. Wat heb ik gedaan denk ik. Ik app hem terug:

'Hoi Daan,Het spijt me van vanmiddag. Ik denk dat het beter is als we die kus vergeten. Ik heb tijd nodig om over alles na te denken wat er gebeurd is vanmiddag. Rosa '

Dan val ik in een diepe slaap. Om 18.00 komt Linda mijn kamer binnen en zegt dat het eten klaar is. Nadat ze weg is draai ik me om en slaap weer verder.

Blijf je bij mijWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu