stockholm syndrome |blairon|

🖤

Çok uzaktan gelen araba sesleri, ne dediğini anlayamadığı fısıltılar ve birkaç zincirin şıngırdayışı...

Ron Weasley saatlerdir gözleri ve ağzı bağlı, elleri ve ayakları zincirlere dolanmış şekilde bilmediği bir yerdeydi.

Vücudu zincirlerden kurtulmaya çalışırken, ses telleri de ağzı kapalıyken çığlık atmaya çalışmaktan yorulmuştu.

Genç adam artık sonunun geldiğini düşünüyordu. Kaçırılmıştı ve bunu kimse fark etmeyecekti.

Ailesi ve arkadaşları buradan çok uzakta bir ülkedelerdi. O ise işleri için buraya gelmişti. Burada da yakın çevresi olmadığı için kimsenin yokluğunu fark edeceğini sanmıyordu .

Onu kaçıran adamların onunla bir işi        
         -onunla bir işleri varsa eğer- kalmadığında öldürüleceğinden emindi.

Genç adam kafasındaki birçok düşünce ile rahatsız olurken kapının açılma sesi ile tüm düşünceleri tuzla buz oldu ve tüm bedenini korku, yaşama isteği ve ağlama isteği sardı.

"Ronald Weasley... Sonunda buradasın. Korkma sana bir şey yapmayacağız. En azından şimdilik."

Tok ve kalın ses kızılın tüm vücudundaki kanı dondurdu.

Adam odadan çıktıktan sonra bile korkudan titremeye devam etti.

Bu şey yani hikaye nereye gidecek ve nasıl olacak bir fikrim yok ama Sofia Karlberg'in Stockholm Syndrome'u ile Kidnapping Stella beni bunu yazmaya zorladılar...