İLK AŞKIMIN SON KIŞI

ÖZGÜRLÜĞE İLK ADIM

                       

       
                          1.Bölüm

Evet arkadaşlar ilk ve tek bölüm var burada çünkü
"İLK AŞKIMIN SON KIŞI
KİTAP OLDU"

Hepiniz okumaya davetli siniz. İlk aşkımın son kışı tüm kitapçılar da😊

Deniz

Nedir hayattan beklentimiz iş, aşk, para, benim hayattan tek bir beklentim var. Özgürce hayal kurabilmek ve kurduğum hayalleri özgürce gerçekleştirebilmek. Bu söylediklerimi aslında bir çok insan kolayca yapabilir. Ama benim için bu o kadar da kolay değil, çünkü benim hayallerim doğduğum gün müebbet yemiş. Aslında dışarıdan bakıldığında mükemmel bir hayatım varmış gibi görünüyor. Mesela yerime geçmek için her şeyini ortaya koyacak insanlar tanıyorum ama ben hayal kurabilmek istiyorum, mutlu olabilmek, oysa bunu benim yerime ailem yıllardır yapıyor.
Ben Deniz Yücesoy Türkiye'nin en büyük iş adamlarından biri olan Haluk Yücesoy'un biricik kızı ve tek varisiyim. Babamın benim için kurduğu hayalleri ve belirlediği büyük hedefleri var. Ama ben bunların hiç birisini istemiyorum. Çünkü kendimi bu hayata ait hissetmiyorum. Sırf parası için birbirleriyle arkadaşlık yapan, mal varlıklarıyla hava atan, gündemde kalmak için her hafta havuz partileri veren, daha güzel ve çekici olduklarını zannederek, dudaklarını bükerek konuşan kızlar bana çok yapmacık ve sahte geliyor. İşte bu yüzden bu sahte hayata hiçbir zaman kendimi ait hissetmedim. Hiçbir zaman mutlu olmadım. Ama hani derler ya 'Her insanın kaderi kendi elindedir. diye işte bu yüzden bende artık hayallerime giden ilk trene binmeye karar verdim. Ve uzun zamandır planladığım şeyi artık babama söyleyecektim.
Derin düşüncelerimden kapının çalmasıyla sıyrılmıştım.

"Giir" dediğimde yardımcımız sibel odaya girdi ve

"Kahvaltı hazır Deniz Hanım" dedi.

Tebessümle "Tamam Sibel geliyorum" diye cevap verdim.

Sibel gülümseyerek odadan çıkarken arkasından tebessümle baktım.
Sibel hemen hemen benim yaşlarımda esmer orta boylu omuzlarına kadar gelen ve hep at kuyruğu yaptığı saçlarıyla çok sevimli görünen bir kızdı. Yaklaşık 3 yıldır bizimle çalışıyordu. Eğer Sibel gelmeseydi odamın penceresinin önünde böyle daha nekadar kalırdım bilmiyordum.

Aşağı indiğimde annem ve babam masadaki yerlerini çoktan almışlardı. İkisinede "Günaydın" diyerek bende masadaki yerimi aldım.

Annem esmer koyu hahverengi gözleri olan orta kiloda elli yaşında olmasına rağmen yaşını göstermeyen alımlı bir bayandı. Babam ise uzun boylu hafif kumral elli yaşlarında artık çoğu beyazlamış olan saçlarına rağmen son derece yakışıklı bir beyfendiydi.

Kahvaltı faslı sessiz geçerken bende aylardır hayalini kurduğum şeyi söylemek için fırsat kolluyordum. Ama konuya nasıl gireceğim konusunda hiçbir fikrim yoktu.
Annemin ismimi söylemesiyle başımı tabağımdan kaldırdım.

"Deniz yarın akşam gülçinler harika bir parti veriyorlar oraya davetliyiz özelliklede seni bekliyorlar" dedi.

Daha beni tanımıyorlardı bile nasıl davet edebiliyorlardı anlamıyorum. Gerçi beni tanımalarınada gerek yoktu ya sonuçta Haluk Yücesoy'un kızıydım.