Continuation.....
--------------------------
D.O's pov
(Ayieee. XD)
Pagkatapos ng araw nayon. Nung
1st anniv. Namin ni monica diko na siya nakita ulit.
Ni hindi ko rin magawang icall siya dahil natatakot akong baka hindi niya ito sagutin.
Nandito kami ni veronica at pamilya namin sa libing ni Kai ang anak namin ni veronica.
Ilang araw sa ospital tapos namatay din siya sa sakit niyang cancer.
Sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Ako ang may kasalanan ng lahat. Kasalanan ko ito. Kung hindi ko sana niligawan noon si monica hindi ito mangyayari.
[Flashback]
"Bro. Kapag ikaw, napasagot mo si monica, ako na ang bahala sa lahat sge :)" sabi ni suho sa pustahan na ginawa namin.
[End]
Oo isang deal lang iyon. Deal na pag napaibig ko si monica, ay siya na ang bahala sa pagpapagamot sa anak ko.
Anong magagawa ko? wala akong trabaho ng mga panahong iyon.
Mahal na mahal ko si veronica at ang anak ko.
Pero ni hindi ko manlang naisip na hahantong ang lahat sa ganito.
Hindi ko alam kung ano ba talaga ang pakay ni suho kung bakit niya pinagawa saakin ito.
Pasensiya na monica at veronica. Ng dahil saaken. Ay nagaaway kayong dalawa.
:(
-----------------------
Veronica's pov
Ilang araw narin simula ng mawala siya....
Walang kain, walang tulog, at walang oras na hindi ko namimiss ang anak ko.
Grabe si kyungsoo. Paano niya ba nagawa saakin ito. Sabi niya mahal niya ako. Pero, hindi pala iyon totoo!
Nagtiwala ako sakanya. Pero sinira lang niya.
Ang sakit. Para sakin na nawala na ang asawa ko pati ba naman ang anak ko???
"Diyos ko. Bakit niyo po ito ginawa saakin?! ano po ang kasalanan ko???"
Paulit ulit na bukambibig ko habang umiiyak nalang ako.
"Bakit sa lahat ng pwedeng kunin bakit ang anak ko pa? at bakit sa lahat ng pwedeng kabitin, bakit yung babaeng yun pa?!?!!!! baket??!!!??!?!!!!"
Wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa kwarto umiyak at sumigaw ng sumigaw.
Madalas akong katukin ni kyungsoo pero hindi ako sumasagot.
Ng biglang bumukas ang pintuan ko.
"Ano ba manang?! dba sabi ko walang papasok sa kwarto ko?!"
sabi ko sa pagaakalang ang katulong namin iyon pero hindi.
"veronica please. Kahit ngayon lang kumain ka naman"
"at bakit ako kakain?" cold lang na sagot ko.
"Veronica! Nagpapakamatay kana ba?!"
"OO! nagpapakamatay nako! bakit? gusto mong sumama!! O gusto mong unahin kita?!"
"veronica!! tama na!! Walang mangyayare kung ganito tayo lagi ka nalang ganito."
"Bakit!!! ano bang pakeelam mo?! ang mabuti pa maghiwalay na talaga tayo!! Ayoko na!! Aalis na ako!!"
at pagkatapos noon ay umalis ako. Pinigilan pako ni kyungsoo pero nagmatigas ako. Sino ba siya para pigilan ako?!
