you are the one | dokai | catboy

1

"Seni küçük yarmaz, çabuk buraya gel!"

Jongin sahibinin kızgın sesini duyduğunda saklandığı koltuğun arkasında iyice küçülüp kulaklarını indirdi ve güzel kuyruğunu kucağına aldı. Geçen sefer sahibi kızdığında kuyruğunu çok acıtmıştı ve bu kez suçu biraz daha büyük gibiydi.

Sadece sahibinin onunla daha çok ilgilenmesini istemişti. Bu yüzden onun günlerdir üzerinde çalıştığı belgeleri ve çizimleri parçalamıştı ama -ona göre- gerçekten kötü bir niyeti yoktu. Sahibinin işlerinden uzaklaşıp biraz kafa dinlemesini istemişti sadece, Bay Do kafayı işle bozmuştu.
Bunu düşünerek huysuzca mırıldandığında hassas kulakları adım seslerinin yaklaştığını hemen yakaladı. Henüz kaçmaya vakit bulamadan başını kaldırdığında sahibinin çatık kaşları ve büyük gözleri fazlasıyla korkunç görünüyordu.

Sahibi onu almak için uzandığında Jongin aceleyle "Jongin'e kızma sahip~" dedi tatlı, peltek konuşmasıyla. "O seni çok sevdiği için yaptı. Kediciğinle hiç ilgilenmiyordun. Jongin bir ara vermeni istedi mrrh~"
Sahbinin -Kyungsoo- çatık kaşları bir an gevşer gibi olmuştu ancak ciddi duruşunu koruyarak küçük bedeni kolaylıkla yukarı kaldırdı sinirli adam. "Son günlerde gerçekten, gerçekten çok yaramaz bir kedicik oldun Jongin. Sana iyi bir ders verme zamanı gelmiş."

Jongin sahibinin kolları arasında çırpınarak "Miyav! Jongin çok uslu, bırak onu!" diye bağırmaya başladı. Sevimli ve sinirli bir şekilde bağırması Kyungsoo'yu güldürmüştü.

"Şimdi de yalan söylüyorsun. Hiç de uslu değilsin. Hemen itirazı kesmezsen cezan katlanacak."

Sahibinin sert sesini duyduğunda Jongin hemen çırpınmayı kesti. Çok iyi biliyordu ki Kyungsoo blöf yapmıyordu, tecrübe etmişti bunu. Bu yüzden sahibi yürümeye başlarken Jongin sessiz kaldı.

"Uzun zaman sonra ilk yaramazlığın." dedi Kyungsoo, kediciğini sık sık kullandıkları ceza odasına götürürken. "Bu yüzden biraz insaflı davranacağım."
İçeri girdiğinde Jongin'i yüksek taburenin üstüne bıraktı. Kedicik buradan çok korkardı çünkü onun için fazla yüksekti ve kedi çocukların dokuz canı falan yoktu, bu yüzden hemen taburenin kenarlarına tutundu. Sahibi yanından uzaklaşıp büyük dolaplarda bir şeyler aramaya başladığında Jongin özürlerini sıralıyordu. "Miyav~ Özür dilerim sahip. Lütfen kediciği affet, çok uslu olacağım mrrh~"

Kyungsoo sadece güldü ve elindeki siyah, deri tasma ile kediciğinin önünde durdu. Jongin sahibinin elindeki tasmayı görür görmez yüzünü buruşturup geri kaçmaya çalışmıştı ama kaçacak yeri yoktu. "Mrrh! Jongin onu sevmiyor!"

Kyungsoo sert bir sesle "Sevsen ceza olmazdı kedicik." diyip tasmayı Jongin'in boynuna taktı ve çok az sıkacak şekilde ayarladı. Kediciğinin nefesini engellememesine elbette dikkat etmişti. "Hadi bakalım, aşağı!" dedi ve tasmayı çekiştirdi.

"Jongin korkuyor!"

Kedicik kuyruğunu havaya dikip bağırdığında Kyungsoo göz devirdi ve küçük bedeni kucaklayıp aşağı indirdi. Bir bakış attığında Jongin anlamış gibi hemen dört ayak üstünde emekler pozisyona gelmişti. Kyungsoo memnun bir şekilde gülümsedi ve kediciğinin tasmasının zincirinden tutarak simsiyah iki duvarın birleştiği köşeye götürdü. Zinciri duvardaki küçük kancaya takıp kilitlediğinde Jongin büyüyen gözlerini sahibine dikmişti. Kyungsoo ciddi ifadesini bozmadan eğildi ve kediciğiyle yüz yüze geldi. "Sahibinin dört gün boyunca uğraştığı projeyi o minik patilerinle mahvettin, yaramaz." diye tane tane açıklamaya başladı. "Ben o projeyi yeniden yaparken sen de bana kaybettirdiğin zaman kadar burada kal bakalım." dedikten sonra Kyungsoo kalkıp kedi kumunu ve bir kap kedi maması ile suyu hazırladı. Jongin ağzını açıp bir şey diyememişti bile. Sahibi normalde ona en sevdiği yemekleri pişirir, bebeği gibi bakardı. Şimdi böyle yaptığına göre gerçekten kızmış olmalıydı.

Jongin hızlıca bir şeyler düşünüp tasmanın izin verdiği kadar Kyungsoo'ya yaklaştı ve yumuşak kulaklarını bacağına sürttü. "Özür dilerim sahip~ Bana başka ceza veremez misin?" dediğinde Kyungsoo bir an duraksamıştı, kedicik zaferle gülümsedi.

"Ne gibi bir cezadan bahsediyorsun?"

"Geçen sefer sahip kızdığında kedicik uzun süre oturamamıştı~"

Kyungsoo Jongin'in kastettiği şeyi anladığında sinirle güldü ve Jongin'e doğru eğildi ve "Demek sahibini istiyorsun yaramaz kedicik. Buna hakkın olduğunu sanmıyorum." demesine rağmen kediciğinin kıyafetlerini hızlıca çıkardı. Jongin'in heyecanlanmasına bile fırsat bırakmadan oğlanım güzel kalçasına birkaç şaplak attı. "Uslu bir kedicik ol." diye fısıldadıktan sonra kapıya yürüdü.

Jongin sahibinin arkasından gitmişti ama kapının yakınına bile gelemeden tasması onu durdurmuştu. "Sahip lütfen geri dön! Jongin çok uslu olacak mrh~" diye bağırdı ancak Kyungsoo onu dinlemeden odadan çıktı. Jongin hayal kırıklığıyla omuzlarını düşürdü ve köşesine dönüp kuyruğunu kucağına çekerek kulaklarını indirdi. Galiba bu sefer bunu hak etmişti.