That Should Be Me

Daniel's POV

(Daniel and Zeanra's Conversation)

Daniel: Hey! Goodmorning love

Zeanra: Goodmorning love! Have you eaten your breakfast na?

Daniel: Still not eating, love. Can i go there? I'll treat you some breakfast.

Zeanra:Okay! Thankyou love.

-end of conversation-

I remember and reminisce every moment with her.
Sana pala ay mas pinahalagahan kita Zeanra.
Sorry love, i miss you so much.

As i reminisce, my tears keeps on flowing. I just can't imagine how stupid i am.

(Daniel and Zeanra's Conversation)

Zeanra: Love?

Daniel: yes? Wait in game ako

Zeanra: aww okay. Playwell. Goodluck love!

*seen*

-end of conversation-

See? I always want to win my game, not realizing im losing her.

Then this painful day happens.
Dumating na yung panahong nawala na yung pinaka mamahal kong babae.

Ewan ko kung bakit may lahi
akong pagkatanga.

Ang swerte ko na. Pinakawalan ko for my game.

Inintindi ko yung ibang bagay kaysa sa kaniya.

Alam kong naiintindihan niya, alam niyang pangarap ko ito kaya hindi siya nag rereklamo.

Alam kong masama ang loob niya, ngunit patuloy ako sa pag lalaro.

Mas ginusto kong maglaro ng kung ano kaysa kausapin siya.

Sorry love, im so sorry love.

Nabasa ko pa ang messenger niyang dati ay pagaari ko, wala siyang ibang lalaki kundi ako, ako lang. Wala akong kahati sa oras niya, pagaaral lang.

(Zeanra's personal account)

:damn i'm hurting.
:mas important ang Game na iyon kumpara sa akin.
Dati namang sweet at excited siyang kausap ako, anong nanyari?
:tanggap kong boring at napaka walang kwenta kong kausap. Kaya siguro nagsawa at sa laro niya itinuon ang kaniyang pansin, kaysa sa akin. Mas enjoy at masaya siya duon.
:ngunit pagod na akong manlimos ng oras mo, love.
: i guess. We should break up.
: hindi dapat ako umiiyak ng dahil dito. Damn it.
I know my worth. If you can't sacrifice, and maximize your time para sa akin, then fuck it, Love! Leave now.
Or i will on my own.

-End of Zeanra's personal account-

Natanggap ko pa ang huli mong message Zeanra.

:Hi Daniel. Im so sorry. I just can't control myself anymore. Aalis na ako di lang sa lugar na kinakatayuan ko ngayun, pati sa buhay mo. Paalam, love. I know my worth. If you can't appreciate me. And palagi na lang ganito? I guess court, marry your game. You should love your game not me. Ako ata ang kabit dito. So, i guess it's a goodbye now? I love you so much, love. Im sorry, i just can't.

You wrote it in a piece of white paper. Binigay mo yan sa akin nung anniversarry natin. At syempre naglalaro ako ng game nun kaya hindi ko napansin agad. Kaya naman nung minessage mo ako ng "goodbye love, hope you read the letter." Ay saka ko lang nabasa. Huli na ang lahat hindi na kita mapapanalo at mapipigilan pa.

At ang pinaka masakit pa ngayun, ikaw pa din yung mahal ko, love. Sana pala ay mas pinahalagahan kita kaysa sa game ko. Sana ay kasama pa kitang kakulitan ngayon.

Kaso pagaari ka na ng iba. Ang masakit dun siya buong oras at pagmamahal ay naibigay niya saiyo.

That should be me. Kung mas minahal lang sana kita kaysa sa laro ko.

~ is my first short story. Hope you like it guys. I'll continue my on going story. Thankyou jaaamaze ulit. Also kay Sam Carandang for the concept. Thank you for reading and support. I love ya'll❤️ ~

-BANANA_MILKUEE