Soğuk bir sabah gününde lapa lapa kar yağarken kimilerinin bacalarından acı ve ızdırap tütüyor kimileri ise karın tadını çıkarıyordu. şöminenin kenarına kıvrılmış sokakta neşe içerisinde koşuşturan çocukları seyre damış olan Munise, çocukluğunda ki mutlu günleri anımsadı. Heyecanla oturdugu yerden fırlayıp geçmişinden bir umut görebilmek adına aynanın karşısına geçti. Gür kızıl saçlarından geriye kalmış tekli tüklü saçlar, feri gitmiş mosmor gözler ve yüzünde beliren yaralar ona alaycı bir gülümsemeyle bakıyordu. Yaptığı bu hareket ona pahalıya mâl olmuş keyfi bir anda kaçıvermişti. Hastalığı günden güne parlak ışıltılı gözlerini sönük buruk kılmıştı. Görenler tanıyamıyor bu geriye gitmiş evrim karşısında şaşkınlıklarını gizleyemiyordu. Ailesinin gözleri önünde eriyip gitmesine gönlü el vermemiş, ünversteyi bitirdikten sonra bu tepedeki küçük kasabaya taşınmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölümüne Gülümse
ChickLithikayemin kapağını büyük özenle hazırladım bu hikayeyi de edebiyat ödevim için yaptım ve herkesim çok beğenmesi üzerine paylaşıyorum umarım sizde begenirsiniz.
