Andrada University

AU:22

Necklace

Audria Point of view

Nakauwi na ako sa dorm wala pa si Alexa si Aira wala din asan ba yun? Dumiretso nalang ako sa kwarto ko at humiga sa kama....

May isang batang lalaking nag abot sa batang babae ng panyo magka edad lang sila siguro lamang lang siya ng 1 taon sa edad ng batang babae hindi ko makita ang mukha niya dahil malabo tiningnan ng batang babae ang panyong binigay niya

"Ang isang magandang katulad mo hindi dapat umiiyak"aniya

"Ano bang pakielam mo?"ani ng batang babae at tumigil na sa kakaiyak

"Ang sungit mo maaga kang tatanda niyan"aniya

Sinamaan siya ng batang babae ng tingin

"Pwede ba wag mo akong bwisetin!"ani ng batang babae

"Easy lang.By the way my name is....."

Lumipat ang scene mainit ang sikat ng araw at may dalawang batang nakatingala sa langit na animo'y may hinahanap maya maya may binigay ang batang lalaki sa batang babae na necklace at nakapaloob dito ang hugis ng araw

"Bakit araw ang design?"ani ng batang babae

"Because without sun i can't start my day.You're my sun now so my day will be not complete without you"ani ng batang lalaki at hinalikan ang batang babae sa noo

Lumipat ang scene sa umuulan na panahon nakita ko ang batang babae na hinahabol ang sasakyan at hindi niya namalayan na may paparating na kotse.....

Humihingal akong napabangon sa pagkakahiga sa kama umaga na pala hindi ko namalayang nakatulog ako kagabi sino yung mga batang yun.....

Binuksan ko ang drawer ko at kukunin ko sana ang charger ko ng may makita akong isang box na pinaglalagyan ng kwintas na ibinigay sa akin ni Mommy noong bata ako...

Flashback(9 years ago)

Naglalaro ako sa garden at nakita ko si Mommy palabas ng bahay tumakbo ako sa kanya at niyakap siya nginitian niya ako at niyayang umupo sa upuan....

"Sweetie Please keep this"aniya at ibinigay sa akin ang necklace na may design na araw

Kinuha ko ito at tinago sa isang lalagyan ngumiti si Mommy

"Just keep waiting sweetie.Babalikan ka niya"ani ni Mom na ikinataka ko pero isinawalang bahala ko nalang yun....

Flashback End

Sinuot ko ito ng isang araw kaya lang tinago ko ulit kasi muntik ng mawala ng sinuot ko buti nalang naibigay sa akin ng isang estudyante pero ang ikinataka ko paano niya nalaman na akin yun sa sobra sobrang stress ko nun nung nawala ang kwintas ko hindi ko na naisip yun sabi ni Mommy i had an accident 9 years ago hanggang ngayon nahihirapan ako alalahanin lahat ng memories na nawala...
I felt so helpless....