Ben Nerdeyim?

2.BÖLÜM

Şirketten çıktığım anda yüzüme soğuk hava çarptı ve kar taneleri başındaki siyah berenin üzerine ağır ağır düşüyordu. Hızla adımlarla eve giderken, burnum kızarmış ve hep aksırıyordum. Buda beni haliyle rahatsız ediyordu hemen eve gitmek için daha hızlı ve büyük adımlar attım.
~Yarım Saat Sonra~
Eve nihayet varabilmiştim. O yoğun kar yağışından sonra sıcak evime girdim demek isterdim fakat böyle olmadı. Aksine dışarıdan daha soğuk bir hava evde beni karşıladı. Neyse ki sobanın yanında biraz odun, kömür ve tutuşturmak için gazete kupürleri vardı. Hemen sobayı yaktım, sobanın harıyla da kendime bir ıhlamur demledim. Ihlamurumu yavaş yavaş içerken elimde tuttuğum anı defterini okuyordum. İçimden"ben de ney mişim?" diyor eski anılarımı hatırladıkça üzülüyordum. Şimdi saçlarıma kar yağmış, yüzüm de ki kırışıklar eski anılarımın eseri ama eski hayatım bana ne kattı? Okuyup okul okumam? Sadece gençliğinden bir kaç kesidi yok saymama neden oldu.
Anı defterimin 10. Sayfalarındayım ve şunlar yazıyor.
"Bu gün Ahmet ile birlikte okula gittik. Yanımızda fıstık-sahipsiz bir sokak köpeği- bizi takip ediyor- hiç yanımızdan ayrılmaz zaten o- bu gün birde sınavımız var. Sınavda Ahmet kopya çekecekmiş ben çekmiyeceğim. Sınıfta Ahmeti kopya çekerken öğretmen gördü ve Ahmet'in eline cetvelle sertçe vurdu. İçim bir cız etti. Öğretmen Ahmete dönerek 'Bir daha yaparsan fena bozuşuruz' dedi ve Ahmet'i bir güzel sırasına doğru itti. Okul çıkışı Ahmet'le beş taş ve ceviz oynadık. Çok güzel bir gündü bugün tabi benim için.''

Daha sonra birkaç saçma yazı ve dahası. Anılar gözümde canlanırken bir anda dosya gözüme ilişti. Kocaman kalın ve kesin içerisinde yeni gelen elemanların bilgileri filan vardı. Bunları okuması sıkıcı ve zordu. Dosyayı elime aldım ve bir A4 kağıtlarına yığınca yazı yazılmış ve hepsini okuyup teslim etmem gerekiyordu. Bugün sadece göz gezdirecektim yarınsa tamamen inceler verirdim. Gözlerim artık yer çekimine meydan okuyamıyor ağır ağır kapanıyordu.