Deel 21

152 12 2
                                    

Pov Esmee

Nils knijpt in mijn hand en kijkt zenuwachtig naar buiten, vandaag heeft hij gevraagd of MainStreet even bij elkaar kan komen, ik vertel het de meiden later. Nu zitten we in de trein naar Owen's huis, en Nils is super zenuwachtig. Ik wrijf over zijn hand, hij kijkt me aan en glimlacht scheef. Ik kus zijn wang en fluister: "Het komt goed" hij glimlacht lief en zoent me, ik voel hem toch een beetje trillen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder, hij leunt met zijn hoofd tegen het mijne aan.

Ik voel zachte lippen op de mijne, dus ik open mijn ogen. Nils glimlacht lief "We zijn er" zegt hij, ik zie een mengeling van angst en verdriet in zijn ogen. Weer knijpt hij mijn hand bijna fijn, maar ik zeg niets. Even later staan we voor Owen's deur. Nils kijkt me aan, ik knik en druk op de bel. Zodra de deue opengaat voel ik Nils verstijven. "Hey, kom binnen" zegt Owen en ik trek Nils voorzichtig mee naar binnen. Rein en Daan zitten op de bank met elkaar te praten, en als ze mij zien staan ze op. "Hey Esmee" zegt Rein glimlachend en hij knuffelt me. "Hey Rein" zeg ik en ik knuffel hem terug. Dan komt Daan naar me toe lopen. "Hoi Esmee" zegt hij en hij geeft me een knuffel. "Hoi Daan" dan komt Owen de kamer in met Nils. Ik geef Owen een knuffel en ga zitten met Nils. Ik geef Nils een kus op zijn wang, en pak zij hand. "Wat wilde je zeggen?" vraagt Owen, maar Nils zegt niets. Er rollen twee tranen over zijn wangen. "Beloven jullie niet boos te worden?" zeg ik, ze kijken elkaar aan en knikken. "Nils, zeg het ze nou" fluister ik, hij kucht en kijkt de jongens één voor één aan.

WorldwideWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu